Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011
ΝΟΣΤΩΔΙΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ- "ΝΟΣΤΩΔΙΑ"
"Θέλω να κάνω τα βιώματα ...τραγούδια"
Πορεία σε έντεχνα μονοπάτια, στιχουργικές αναζητήσεις, μουσικοί πειραματισμοί αλλά και πάθος για το διαφορετικό. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται η "Νοστωδία" το νεανικό μουσικό σχήμα από την Κίσαμο που αυτήν την εποχή ετοιμάζει την πρώτη της δισκογραφική δουλειά. Ανοίγουμε κουβέντα με τον Μιχάλη Παπαδάκη, φωνή και βιολί, για το σχήμα, τις μουσικές του καταβολές, την δική του προσωπική μουσική πορεία, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μια μπάντα που προέρχετε από την επαρχία...
- Πως ξεκίνησε η ενασχόληση σου με τη μουσική και με το βιολί ειδικότερα ;
Ξεκίνησα σε ηλικία 9 ετών με δάσκαλο τον Στέλιο Βερυκάκη στα πλαίσια της ΝΕΛΕ. Το βιολί πάντα με ενθουσίαζε, Ο ήχος, η δυναμική του, τα τραγούδια με βιολί ήταν πάντα κάτι το ιδιαίτερο. Στη συνέχεια τη σχολή ανέλαβε ο Μιχάλης ο Κουνέλης και συνέχισα εκεί. Η σχολή του Κουνέλη έδωσε πνοή στο όργανο αυτό και έβγαλε μια σειρά από μουσικούς που παραμένουν ακόμα στο προσκήνιο. Παράλληλα άρχισα και κλασσικό βιολί.
- Κρητική και έντεχνη μουσική με...κλασσική παιδεία ;
Το βιολί σου δίνει μεγάλες δυνατότητες. Επίσης όταν γνωρίζεις κλασσική μουσική σε βοηθάει να παίζεις πολλά πράγματα αλλά και να συνθέτεις μουσική και τραγούδια κάτι που μου αρέσει πολύ. Ακόμα παίρνω μαθήματα κλασσικής μουσικής και όσο ζω μαθαίνω.
-Γενικά στη μουσική, έντεχνη και κρητική διαπιστώνουμε ένα κορεσμό και μια επανάληψη...
Είναι κάτι που έχει βάση. Για μια 15ετία δημιουργήθηκε μια τάση να βγάζουν οι καλλιτέχνες κάθε χρόνο cd. Δώδεκα καλά τραγούδια κάθε χρόνο είναι δύσκολο πράγμα. Ετσι είχαμε πράγματι ένα κορεσμό τόσο για τους μουσικους όσο και για τον κόσμο και για τα ελληνικά και για τα κρητικά. Τώρα πιστεύω ότι ο κόσμος έχει αφυπνιστεί, είναι πιο προσεκτικός. Αναζητεί πιο ενδιαφέροντα πράγματα και όχι αυτά που μπαίνουν από το ένα αυτί και βγαίνουν από το άλλο. Εχει ξεφύγει σε πολύ μεγάλο βαθμό από την "μόδα" του σκυλάδικου.
- Συνθέτεις συνέχεια υλικό, πότε θα είσαι έτοιμος για την δική σου δισκογραφική δουλειά ;
Εχω πάρα πολύ υλικό και δικό μου και του σχήματος μας της "Νοστωδίας". Ηδη ετοιμάζουμε το δικό μας στούντιο στο Καστέλι Κισάμου. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι στιγμές της ζωής μου, φίλων μου, πράγματα που έχω φανταστεί, αληθινές ιστορίες, βιώματα να τα κάνω τραγούδια. Το δικό μας υλικό είναι σχεδόν έτοιμο, τώρα γίνονται κάποιες ενορχηστρώσειςκαι προετοιμάζουμε μια σειρά από εμφανίσεις τον Οκτώβρη παρουσιάζοντας το cd. Πάντα ταπεινά και προσεκτικά αλλά με πολύ κόπο και πολύ αγάπη.
- Πολλά τα προβλήματα για μια μπάντα, ειδικά όταν προέρχετε από την επαρχία ;
Το οικονομικό, του χώρου που θα κάνεις τις πρόβες και θα ηχογραφήσεις, η συνενόηση όταν μιλάμε για ένα σύνολο ανθρώπων. Από την άλλη βέβαια τα παραπάνω ξεπερνιούνται όταν υπάρχει αγάπη για αυτό που κάνεις, όταν βάλεις όλα τα πράγματα σε μια σειρά, τα συμφωνήσουμε και οι πέντε που αποτελούμε το σχήμα, βάλουμε στόχος και βαδίζουμε προς τα εκεί. Το πρόβλημα του χώρου το έχουμε αντιμετωπίσει χάρις τη βοήθεια και τη στήριξη του Στέλιου Βερυκάκη, τον οποίο πραγματικά τον ευχαριστούμε από καρδιάς.
-Ενα τραγούδι που έχεις ζηλέψει και θα θελες να το έχεις γράψει εσύ ;
Μόνο ένα ; Είναι πάρα πολλά. Οι επιρροές μου είναι πολλές. Αυτήν την εποχή μου αρέσει πολύ ένα κομμάτι του Θανάση Παπακωνσταντίνου το "Σαν Μικέλε". Μέσα από τη μουσική και την ποίηση του εκφράζομαι απόλυτα. Φυσικά
δεν θα μπορούσα να μην μιλήσω για Χατζηδάκη, Θοδωράκη, για τα ποιήματα του Καβαδία, του Καβάφη. Γενκά η ελληνκή μουσική είναι τόσο πλούσια που πραγματικά τι να πρωτοδιαλέξεις...Λυπάμαι μόνο που υπάρχουν πολλοί νέοι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν αυτήν την παράδοση, δεν έχουν ψαχτεί. Μαθαίνουν την "Πριγκηπέσσα" του Μάλαμα όταν την λέει ο Καρράς. Ίσως η κρίση που βιώνουμε τα τελευταία χρονια να μας έχει κάνει και ένα καλό σε αυτόν τον τομέα, στην μουσική. Να μας έχει κάνει να σκεπτόμαστε περισσότερο.
- Θυμίσου ένα περιστατικό από την διαδρομή σου μέχρι σήμερα που ένιωσες περήφανος για αυτό που κάνεις και άλλο ένα στο οποίο θα θελες να ανοίξη η γη και να σε...καταπιεί ;
Υπήρξαν στιγμές που πειραματιζόμουν με την Κρητική μουσική και έβλεπα ότι δεν με εκφράζει. Και παρόλο που όταν ξεκινούσα η Κρητική μουσική να μου εξασφάλιζε ένα πολύ καλό μεροκάματο δεν ήμουν απόλυτα ευχαριστημένος γιατί δεν μπορούσα να εκφραστώ όπως θα ήθελα. Αναγκαζόμουν και ακολοθούσα την πεπατημένη. Μου έκανε καλό όμως γιατί συνειδητοποίησα τι πραγματικά θέλω να κάνω. Οι καλές στιγμές είναι πάρα πολλές. Η πιο χαρακτηριστική όταν πριν από ένα χρόνο σε μια εκδήλωση έπαιζα ένα τραγούδι δικό μου και πάνω στο τραγούδι ένας φίλος μου έκανε πρόταση γάμου στην κοπέλα του. Μας κάλεσαν λοιπόν φέτος να παίξουμε στην γαμήλια τελετή τους και όταν παίξαμε το τραγούδι και είδα το ζευγάρι να δακρύζει και να το τραγουδάει μαζί μου ένιωσα πραγματικά περήφανος. Αυτή ήταν απο τις καλύτερες στιγμές και δεν συγκρίνεται ούτε με λεφτά, ούτε με μια συναυλία σε μεγάλο στάδιο. Οταν μοιράζεσε τους στίχους και τα τραγούδια σου με τους φίλους σου.
- Την ίδια στιγμή βέβαια παραμένεις και δάσκαλος και διδάσκεις νέα παιδιά. Πως τα συνδυάζεις όλα αυτά ;
Είναι και αυτό κάτι που αγαπάω πολύ. Δεν το κάνω για λόγους βιοπορισμού. Είναι κάτι που μου αρέσει πραγματικά και αποτελεί πραγματικά πρόκληση να καταφέρω να διδάξω σε νέα παιδιά όσα γνωρίζω και να προκύψουν απο εκεί νέα ταλέντα, μουσικοί που να αγαπάνε πραγματικά αυτο που κάνουν.
- Μίλησε μας τέλος για τη "Νοστωδία" και τους μουσικούς που την αποτελούν ;
Είμαστε πρώτα από όλα πέντε φίλοι. Με πολύ κόπο, θυσίες, με ατέλειωτες ώρες προετοιμασίας προχωράμε βήμα- βήμα. Μετέχουμε σε συναυλίες, σε εκδηλώσεις, σε γάμους. Βλέπουμε τον κάθε γάμο σαν μια συναυλία, όπου θα παίξουμε τα πάντα και λαικό και έντεχνο και κρητικό. Βλέπουμε το γλέντι του γάμου ως ένα πάτημα για να μάθει ο κόσμος, να μας ακούσει, να δει το πρόσωπο μας. Η "Νοστωδία" έχει δύο πρόσωπα. Το διασκεδαστικό αλλά και το πιο σκεπτόμενο αυτό που θέλει να μιλήσει για τον έρωτα με πιο αθώα ματιά, να μιλήσει για την κοινωνία, για τα παιδικά μας χρόνια, τα αρώματα, τα ακούσματα που ξεθουριάζουν πια. Για αυτό και η "Νοστωδία" αποτελεί μια νοσταλγία, μια επιστροφη στο παρελθόν.
Γ.ΚΩΝ.
Ποίοι αποτελουν τη "Νοστωδία"'
Βαγγέλης Γιαννιτσουδάκης ενορχηστρωτής, λαούτο, μπουζούκι, κιθάρα, πιάνο, πνευστά.
Δημήτρης Χαρτζουλάκης ακουστ. κιθάρα και τραγούδι.
Νίκος Καστρινάκης μπάσο, ηχοληψία.
Γιώργος Γεωργιλάς κρουστά, ντραμς.
Μιχάλης Παπαδάκης βιολί, φωνή.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου