Ο Γιάννης Νταουντάκης είχε συμμαθητή τον πατέρα του Μανώλη στις δύο τελευταίες τάξεις του λυκείου. Εδωσαν μαζί Πανελλαδικές Εξετάσεις, πέτυχαν την εισαγωγή τους στα ΤΕΙ και είναι πλέον συμφοιτητές
Στο ίδιο θρανίο με τον πατέρα μου
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 09 Σεπτεμβρίου 2011

Στη β' τάξη του λυκείου ο 19χρονος σήμερα Γιάννης Νταουντάκης από τα Χανιά έμεινε από απουσίες στην ίδια τάξη. Μάλιστα, είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει το σχολείο και να ακολουθήσει τη διαδρομή εκατοντάδων άλλων συνομηλίκων του από τουριστικές περιοχές, να αρχίσει δηλαδή να δουλεύει χωρίς να τον απασχολούν θρανία, βιβλία και εξετάσεις.
Ο πατέρας του αντέδρασε σθεναρά. Αποφάσισε μάλιστα να σταθεί κυριολεκτικά στο πλάι του γιου του. «Θα πάμε σχολείο μαζί», του είπε. Εδώ και λίγες μέρες χαίρονται και οι δύο, πατέρας και γιος, την επιτυχία της εισαγωγής τους στα ΤΕΙ Ηρακλείου και Λαμίας, αντίστοιχα.
«Δίνοντας Πανελλαδικές Εξετάσεις μαζί με τον γιο μου, είχαμε μια κρυφή ελπίδα ότι θα τα καταφέρουμε. Τώρα που πετύχαμε τον στόχο της εισαγωγής μπαίνει ο επόμενος, αυτός του πτυχίου», λέει ο 50χρονος Μανώλης Νταουντάκης, υπάλληλος του Δήμου Χανίων, που έχει οκτώ παιδιά. Μαζί με τον γιο του Γιάννη φέτος στο Νυκτερινό Λύκειο Χανίων έδωσαν εξετάσεις και ο μεν πατέρας θα σπουδάζει πλέον Ηλεκτρολογία στο ΤΕΙ Ηρακλείου, ο δε γιος Ηλεκτρονική στο ΤΕΙ Λαμίας.
«Είχα τελειώσει μια μέση ιδιωτική σχολή εδώ στα Χανιά, μετά το γυμνάσιο, πριν από πολλά χρόνια... Μέσα μου πάντα ήθελα να συνεχίσω για να τελειώσω το λύκειο και, γιατί όχι, και να σπουδάσω. Οταν ο γιος μου ο Γιάννης απορρίφθηκε από απουσίες στη β' λυκείου του είπα: "Θα ξαναγραφτείς στο σχολείο αλλά αυτή τη φορά θα έλθω και εγώ μαζί". Γραφτήκαμε λοιπόν και οι δύο στην ίδια τάξη», μας διηγείται ο κ. Μανώλης.

Το νυκτερινό λύκειο συνδυάστηκε με την εργασία που πολλές φορές ακολουθούσε το μάθημα καθώς ο πατέρας δουλεύει στο τμήμα καθαριότητας του Δήμου Χανίων, ο δε γιος εργάζεται ως σερβιτόρος σε καφετέρια στο Παλιό Λιμάνι.
«Ηταν φορές που τελείωνε το μάθημα και έπρεπε να πάμε για δουλειά. Αλλά όλα αυτά τα αντιμετωπίζαμε γιατί είχαμε άριστη σχέση με τους καθηγητές και με τους άλλους μαθητές καθώς ο ένας παρότρυνε τον άλλο και μου άρεσαν και τα περισσότερα μαθήματα. Προσωπικά ξανάνιωσα, πέρασα μια δεύτερη εφηβεία και η διαδικασία των Πανελλαδικών μου έκανε καλό, αν και τώρα βλέπω ότι αν είχα διαβάσει λίγο περισσότερο ίσως να περνούσα σε ακόμα καλύτερη σχολή», λέει ο κ. Νταουντάκης, που θα ζήσει πλέον και την εμπειρία του φοιτητή.
«Στην αρχή το να έχω συμμαθητή τον πατέρα μου δεν ήταν και ό,τι καλύτερο, το είδα αρνητικά. Αλλά το ξεπέρασα γρήγορα γιατί πάνω από όλα είμαστε φίλοι. Βοηθιόμασταν στα μαθήματα, μερικές φορές που δεν ήξερε αυτός το μάθημα... το έλεγα εγώ αντί για αυτόν», λέει ξεσπώντας σε γέλια ο Γιάννης Νταουντάκης που πλέον θα διερευνήσει τη δυνατότητα να πάρει μετεγγραφή για το αντίστοιχο τμήμα Ηλεκτρονικής στο ΤΕΙ Χανιών προκειμένου να μειωθούν λίγο τα έξοδα της πολύτεκνης οικογένειας.
Από την άλλη ο πατέρας του περιμένει πώς και πώς την ώρα που θα μπει στα εργαστήρια του ΤΕΙ και το μοναδικό θέμα που τον προβληματίζει είναι τα ωράρια και η απόσταση ως το Ηράκλειο, καθώς δεν μπορεί να αφήσει τη δουλειά του.
Στην οικογένεια Νταουντάκη πάντως, ήδη η μεγαλύτερη κόρη είναι πτυχιούχος της Γυμναστικής Ακαδημίας, η δεύτερη σπουδάζει στο Ναύπλιο και τα μικρότερα παιδιά είναι στο σχολείο.