ΚΡΗΤΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ-ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ

 ΣΕ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑΒΕΡΝΕΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ


Ανύπαρκτα τα τοπικά προϊόντα



Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΩΝΣΤΑ
"Μύθο" αποτελεί η σύνδεση αγροτικής παραγωγής και τουριστικής οικονομίας για την Κρήτη. Ξενοδοχειακές μονάδες, ταβέρνες και εστιατόρια στην μεγάλη τους πλειοψηφίας "αγνοούν" τα τοπικά προϊόντα επιλέγοντας τυριά, χυμούς από το εξωτερικό κυρίως για λόγους οικονομικούς. Σύμφωνα πάντως με το Δίκτυο Κρητικής Γαστρονομίας το φτηνότερο κόστος των προϊόντων εισαγωγής δεν αποτελεί επιχείρημα αφού "με λίγο ψάξιμο στην τοπική αγορά είναι διαθέσιμα δικά μας προϊόντα σε πολύ καλές τιμές", ενώ και η Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας τονίζει πως "τα προϊόντα εισαγωγής είναι πολλές φορές αμφιβόλου ποιότητας".
"Αυτό που έχουμε διαπιστώσει από την εμπειρία μας με τα κλιμάκια ελέγχου όχι μόνο της υπηρεσία μας αλλά και της Διεύθυνσης Εμπορίου και της Διεύθυνσης Υγείας είναι ότι παρότι έχουμε προϊόντα αρίστης ποιότητας όπως πχ. τα τυροκομικά μας προϊόντα πολλά ξενοδοχεία, εστιατόρια χρησιμοποιούν ξένα προϊόντα, αμφιβόλου ποιότητας για εμένα, φτηνά προϊόντα πχ. τα μπαστούνια τα τυριά τα κίτρινα, γιαούρτια που είναι εδέσματα και δεν είναι προϊόντα γάλακτος"
δηλώνει στα "Χ.Ν." ο προιστάμενος της Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων κ. Μιχάλης Μεσσαριτάκης.
Σύμφωνα πάντα με τον κ. Μεσσαριτάκης είναι πάμπολλα τα περιστατικά χρησιμοποίησης προϊόντων εισαγωγής αντί για τα τοπικά.
"Δεν χρησιμοποιιούν τη δική μας τη φέτα που είναι προϊόν εξαιρετικό αλλά λευκά τυριά εξωτερικού. Και ειδικά η ελληνική φέτα είναι ΠΟΠ, αναγνωρισμένο προϊόν" σημειώνει.
Αναφορικά με το κόστος αγοράς πολλών προϊόντων εισαγωγής που είναι πολύ μικρότερο από τα τοπικά και αυτό αποτελεί την αιτία που οι επιχειρήσεις τα προτιμούν ο προιστάμενος της υπηρεσίας λέει: "Δεν είμαι οικονομολόγος και δεν μπορώ να ξέρω τι κοστίζει και πόσο κοστίζει στο α΄ ή στο β΄ξενοδοχείο ή εστιατόριο. Βλέπω ότι ως υπηρεσία του πρωτογενή τομέα τα δικά μας προϊόντα που είναι άριστης ποιότητας μένουν στα ράφια. Αυτό με πονάει. Οι ξενοδόχοι εφόσον θέλουν να βοηθήσουν να βγούν μπροστά και να πουν ότι και με κόστος παραπάνω , εμείς θα έχουμε Κρητικά προϊόντα. Οταν στους ξένους τουρίστες δίνουμε ξένους χυμούς, ξένο γιαούρτι, ξένο τυρί τι θα αποκομήσουν επιστρέφοντας στην πατρίδα τους ; Εκεί εντοπίζω το πρόβλημα. Πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων να βοηθήσουμε τον πρωτογενή τομέα, αυτόν που παράγει, τον αγρότη, τον κτηνοτρόφο. Πως θα γίνει το πρωτόκολλο σύνδεσης και συνεργασίας μεταξυ του πρωτογενή και τριτογενή τομέα ; Πως θα προωθήσουμε τα προϊόντα αν δεν τα αναδείξουμε στους τουρίστες ; Βλέπεις ότι και στη σαλάτα αντί για φέτα βάζουν λευκό τυρί εξωτερικού, βλέπεις να χρησιμοποιούν τυποποιημένους χυμούς εξωτερικού και εδώ τα πορτοκάλια να σαπίζουν". Παράλληλα ο κ. Μεσσαριτάκης συμπληρώνει πως " η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων και ο αντιπεριφερειάρχης κ. Α. Βουλγαράκης κάνουν ότι μπορούν σε μια κατεύθυνση ενίσχυσης των τοπικών προϊόντων".
ΔΙΚΤΥΟ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΓΕΥΣΙΓΝΩΣΙΑΣ
Το συγκεκριμένο ζήτημα έχει απασχολήσει έντονα το Δίκτυο Κρητικής Γαστρονομίας στο οποίο μετέχουν σεφ και μάγειροι που στόχο έχουν να αναδείξουν τα τοπικά προϊόντα.
"Για μένα το πρόβλημα έχει να κάνει με δύο ζητήματα. Πρώτον
η διδακτέα ύλη στις σχολές μαγείρων είναι προσαρμοσμένη στην ευρωπαική κουζίνα και όχι στην τοπική. Προβλέπει τη χρήση βουτύρου, τυριών όπως Ενταμ, παρμεζάνα. Οπότε και οι μάγειροι έχοντας αυτήν την εκπαίδευση χρησιμοποιούν τα υλικά που γνωρίζουν. Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι οι πάρα πολλοί ξενοδόχοι δεν έχουν ανοικτά μυαλά. Δεν ψάχνονται, δεν αναζητούν" τονίζει ο κ. Γιάννης Αποστολάκης, μέλος του "Δικτύου Κρητικής Γαστρονομίας" και σεφ του ΜΑΙΧ.
Ειδικά σε ότι αφορά το ζήτημα του κόστους ο κ. Αποστολάκης είναι κάθετος. "Λένε για το θέμα του κόστους. Μπορούν να βρουν πχ. γραβιέρα σε πολύ φτηνή τιμή από αυτές που "σκάνε", που αλλοιώνεται δηλαδή λίγο η εικόνα τους όχι όμως η ποιότητα και δεν μπορούν να διατεθούν στα super market. Μπορούν να συνεργαστούν με τυροκόμους ώστε να πάρουν πυκτόγαλο ή μυζήθρα αντί για λευκό τυρί εισαγωγής, που δίνει μια ξεχωριστή, ιδιαίτερη γεύση στη σαλάτα. Υπάρχουν πολλές τέτοιες δυνατότητες αρκεί να το ψάξουν" λέει.
Πριν μερικά χρόνια η τότε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση είχε πραγματοποιήσει σεμινάρια Κρητικής κουζίνας για εστιάτορες και σεφ. Ωστόσο από τότε δεν έχει γίνει κάτι ανάλογο και οι όποιες πρωτοβουλίες για επιμόρφωση έχουν να κάνουν με τα μέλη του Δικτύου. "Δεν νοείται κατά την άποψη μου επιχειρήσεις που έχουν χρηματοδοτήθει από το κράτος πχ. επιδοτούμενες ξενοδοχειακές μονάδες και να μην χρησιμοποιούν τοπικά προϊόντα. Και αν κάποιες είναι all inclusive και δεν τους ενδιαφέρει κάτι τέτοιο, δεν είναι δυνατόν η ταβέρνα του χωριού, το μικρό εστιατόριο να μην διαθέτει πρώτες ύλες από την περιοχή αλλά να χρησιμοποιεί προϊόντα εισαγωγής αμφιβόλου ποιότητας" καταλήγει ο κ. Αποστολάκης.




ΤΟΠΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ

Ξινομυζήθρα, πυκτόγαλο χανίων ΑΝΤΙ λευκό τυρί
Ελαιόλοαδο ή ανθόγαλο ΑΝΤΙ βούτυρο
Γραβιέρα ΑΝΤΙ Παρμεζάνα
Αθότυρος ΑΝΤΙ Μοτσαρέλα
Χυμοί τοπικοί ΒΙΟΧΥΜ ANTI Χυμοι σε παγοκολώνες.