Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

ΔΙΑΛΕΞΗ ΛΙΟΔΑΚΗ

Για ανάγκη διαφορετικών πολιτικών επιλογών, που μπορεί να υπερβούν, ακόμα και να διαλύσουν την Ευρωπαϊκή Ενωση, μίλησε χθες σε διάλεξη που έδωσε στον Δήμο Χανίων ο κ. Γιώργος Λιοδάκης, καθηγητής του Γενικού Τμήματος του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Ο κ. Λιοδάκης στάθηκε σε τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος επιχείρησε να διερευνήσει συνοπτικά τις διαδικασίες καπιταλιστικής ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο. Τις αναγκαιότητες και τις τάσεις της περιφερειακής ολοκλήρωσης σε οργανισμούς όπως η Ε.Ε. (πως έχει συγκροτηθεί, ποιοι είναι οι στόχοι και οι σκοπιμότητες της ευρωπαϊκής ενοποίησης, πως συγκροτείται και τι συνέπειες προκύπτουν από τη συγκεκριμένη συγκρότηση σε θεσμικό και οικονομικό επίπεδο).
Στο δεύτερο μέρος έγινε μια προσπάθεια ανάλυσης συνοπτικά των επιπτώσεων από την ευρωπαϊκή ενοποίηση (κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές) γενικότερα και ειδικότερα σε ό,τι αφορά τη χώρα μας. Στο τρίτο μέρος και αφού έγιναν κάποιες διαπιστώσεις για την κατάσταση που έχει προκύψει στο πλαίσιο της γενικότερης κρίσης του καπιταλισμού, έγινε μια προσπάθεια εντοπισμού των διαφορετικών πολιτικών επιλογών που υπάρχουν στην κατεύθυνση αναζήτησης μιας εναλλακτικής. Ο κ. Λιοδάκης υπογράμμισε πως σήμερα υπάρχουν τρεις τάσεις στην Αριστερά: 'Η πρώτη στόχο έχει την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών και την υπέρβαση του νεοφιλελευθερισμού και όχι την ανατροπή του ευρωπαϊκού πλαισίου, αλλά τη μεταρρύθμισή του. Εχουν την ψευδαίσθηση ότι μέσα από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς με την αλλαγή των συσχετισμών και της πολιτικής πιστεύουν ότι θα διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για μια προοδευτική πορεία. Η δεύτερη επιλογή, που αφορά την παραδοσιακή Αριστερά, έχει έντονο εθνικοπατριωτικό χαρακτήρα και όντως προτείνει την έξοδο από την Ε.Ε. Ωστόσο, πάσχει από την άποψη ότι κατ’ αρχήν έχει έναν έντονο εθνοκεντρικό χαρακτήρα που στηρίζεται στον κρατικοκεντρισμό και παραβλέπει ή υποεκτιμά τις δυσκολίες απεμπλοκής από την Ε.Ε. και τις δυσκολίες μιας αυτόνομης εθνικής ανάπτυξης ή ενός αυτόνομου κοινωνικού μετασχηματισμού σε σοσιαλιστική κατεύθυνση, μιλώντας ακαθόριστα για μια λαϊκή οικονομία και εξουσία που αποτελεί και τον στόχο τους. Νομίζω ότι και η επιλογή αυτή δεν μπορεί παρά να οδηγεί σε αδιέξοδα χωρίς να προσφέρει ουσιαστική λύση. Η τρίτη στρατηγική επιλογή στηρίζεται, παρά τις όποιες αδυναμίες της από την επαναστατική Αριστερα και έχει έναν σαφέστατο ταξικό χαρακτήρα. Βλέπει ότι το ζήτημα δεν είναι τόσο πατριωτικό ή εθνικό αλλά ταξικό και στοχεύει στη διεθνική δράση και αλληλεγγύη, στην κοινή δράση σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την υπέρβαση - διάλυση της Ε.Ε.'.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου