ΚΟΙΣΠΕ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ

«Επιτέλους ζούμε σαν άνθρωποι»
Πρώην ασθενείς του ψυχιατρείου, δουλεύουν στο πλυντήριο αυτοκινήτων του Νοσοκομείο Χανίων
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Κώνστας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

«Οσοι έρχονται εδώ είναι ευχαριστημένοι από την εργασία που γίνεται. Ακόμη και το κόστος- τo πλύσιμο μέσα κι έξω κοστίζει 10 ευρώ- συμφέρει οικονομικά τους πελάτες» λέει ο Αρης που επιφορτίζεται με τον εξωτερικό καθαρισμό του οχήματος
«Δεν είναι εργασιοθεραπεία, αλλά εργασία που αποδεικνύει ότι τα παιδιά που βγήκαμε από τα Ιδρύματα μπορούμε να ζήσουμε ως φυσιολογικοί άνθρωποι. Αρκεί ο κόσμος να μας αγαπήσει».

O 35χρονος Δημήτρης είναι ένας από τους τέσσερις εργαζομένους στο πλυντήριο αυτοκινήτων του Κοινωνικού Συνεταιρισμού Περιορισμένης Ευθύνης, Τομέα Ψυχικής Υγείας στον Νομό Χανίων. Εδώ κι έναν μήνα το πλυντήριο λειτουργεί στον χώρο του Νοσοκομείου Χανίων. Το προσωπικό του αποτελούν πρώην ασθενείς του ψυχιατρείου που «σπάνε» τον κοινωνικό αποκλεισμό και αποδεικνύουν ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα.

Ο Αρης και ο Δημήτρης είναι τα παιδιά της πρωινής βάρδιας. Με επιμέλεια καθαρίζουν το εσωτερικό του αυτοκινήτου χρησιμοποιώντας ηλεκτρική σκούπα και σφουγγάρι και προσπαθούν να τελειώσουν μέσα στα χρονοδιαγράμματά τους καθώς ήδη έχει σχηματιστεί ουρά τεσσάρων αυτοκινήτων. «Είναι μια αρκετά ικανοποιητική δουλειά, αφήνει καλό μεροκάματο και το σημαντικό είναι ότι ο κόσμος μάς εμπιστεύεται κι εμείς προσπαθούμε να κάνουμε τη δουλειά μας όσο το δυνατόν καλύτερα», λέει ο Δημήτρης, ο οποίος έχει εμπειρία στους καθαρισμούς. Η δουλειά είναι κουραστική λέει, όμως ο συνάδελφός του Αρης προσθέτει πως παράλληλα είναι και δημιουργική. «Οι άνθρωποι που έρχονται εδώ είναι ευχαριστημένοι από την εργασία που γίνεται. Ακόμη και το κόστος- τo πλύσιμο μέσα κι έξω κοστίζει 10 ευρώ- συμφέρει οικονομικά τους πελάτες» συμπληρώνει ο Αρης που αναλαμβάνει τον καθαρισμό του οχήματος εξωτερικά.

Αποκλεισμός
Υπάρχει ανάγκη και για άλλες ανάλογες δραστηριότητες που θα στηρίζουν τους πρώην ψυχικά πάσχοντες. «Κλείνοντας τα ψυχιατρεία ή τελειώνοντας τα θεραπευτικά προγράμματα πολύς κόσμος βγήκε έξω και δέχθηκε τον κοινωνικό αποκλεισμό και τον ρατσισμό. Τέτοιες δραστηριότητες είναι χρήσιμες, ώστε παιδιά που βγήκαν από ιδρύματα να μπορούν να ζήσουν ως φυσιολογικοί άνθρωποι», επισημαίνει ο Δημήτρης.

Οπως εξηγεί ο πρόεδρος του ΚΟΙΣΠΕ Χανίων, γιατρός κ. Γιώργος Κοκκινάκος, η αμειβόμενη εργασία λειτουργεί θεραπευτικά. «Οχι η εργασιοθεραπεία, δηλαδή να βάζουμε τους ασθενείς να κάνουν ανούσια πράγματα, ή η μαύρη απλήρωτη εργασία που γινόταν μέσα στα άσυλα, ή ακόμη και τα λεγόμενα προεπαγγελματικά εργαστήρια, τα οποία προσέφεραν δήθεν κατάρτιση σε κάποια επαγγέλματα. Με αυτόν τον τρόπο αφήναμε τους πρώην ασθενείς μόνους έξω στην κοινωνία και... έσπαγαν τα μούτρα τους». Μέχρι στιγμής το πλυντήριο αυτοκινήτων λειτουργεί άψογα και σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του Συνεταιρισμού.

Τα έσοδα
Τα έσοδα από τον καθαρισμό καλύπτουν τα έξοδα λειτουργίας και τη μισθοδοσία του προσωπικού. «Αυτή η εργασία εξασφαλίζει μόνιμη θέση στους ψυχικά ασθενείς και καρπώνονται το προϊόν του μόχθου τους. Είχαμε ένα παλιό πλυντήριο στο ψυχιατρείο και είπαμε να το εκσυγχρονίσουμε. Αφού έκλεισε το ψυχιατρείο το μεταφέραμε στον χώρο του Νοσοκομείου Χανίων θεωρώντας ότι θα έχει δουλειά. Παράλληλα, όμως, θέλαμε να αναπτυχθεί μια αντιιδρυματική κουλτούρα, να αλλάξουν τα στερεότυπα, οι μύθοι που υπάρχουν για την ψυχική διαταραχή και τους ψυχικά ασθενείς. Ολοι οι Χανιώτες βλέπουν ότι η ασθένεια αυτή δεν σημαίνει ανικανότητα για εργασία. Μπορεί να έχει κάποιος μια ψυχολογική περιπέτεια, αλλά να διατηρεί ακεραία την ικανότητα για εργασία και το πλυντήριο αποτελεί ένα σημαντικό ζωντανό παράδειγμα» επισημαίνει ο κ. Κοκκινάκος. Πάντως, εκτός από το πλυντήριο ο Συνεταιρισμός διατηρεί κι ένα κατάστημα στη δημοτική αγορά με είδη δώρων, ένα ατελιέ τέχνης, και ένα κυλικείο στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Χανίων.