Ανθρωποι χωρίς στέγη

«Δεν υπάρχει εβδομάδα την τελευταία 5ετία που να μην έχουμε κάποια μικρή φωτιά είτε σε εγκαταλελειμμένα σπίτια, σε κλιμακοστάσια, καλυβόσπιτα σε γέφυρες, καλαμιώνες, σε παλιά αυτοκίνητα. Σε όλα αυτά τα σημεία διαμένουν άστεγοι που ανάβουν φωτιά για να μαγειρέψουν κυρίως ή να ζεσταθούν τον χειμώνα». Αυτό μας έλεγαν πυροσβέστες με αφορμή την τελευταία πυρκαγιά σε κλιμακοστάσιο στην Τάφρο. Το ότι είναι άστεγοι αυτοί οι άνθρωποι είναι συνέπεια μιας σειράς παραγόντων που έχουν να κάνουν με την οικονομική κρίση.

Πολλοί εξ αυτών αντιμετωπίζουν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και άλλοι είναι τοξικοεξαρτημένοι… μέχρι και το κλείσιμο του Ψυχιατρείου το 2004 οι άνθρωποι αυτοί έβρισκαν ένα καταφύγιο εκεί ώστε τουλάχιστον να μην γυρίζουν απροστάτευτοι στους δρόμους. Το Ψυχιατρείο καλώς έκλεισε στο πλαίσιο της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, όμως οι δομές που δημιουργήθηκαν δεν φαίνεται να μπορούν να καλύψουν ούτε στο ελάχιστο τους ψυχικά πάσχοντες, ενώ για τους τοξικοεξαρτημένους δεν υπάρχει καμία τέτοιου είδους υποστήριξη.

Η ανάγκη για ένα υπνωτήριο ώστε τουλάχιστον να υπάρχει ένα κρεβάτι για τους ανθρώπους αυτούς και να μπορούν εκεί να κάνουν ένα μπάνιο είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική για την πόλη των Χανίων. Διαφορετικά θα βρίσκονται συνεχώς στους δρόμους, εκθέτοντας τη ζωή τους σε κίνδυνο, αλλά και τις ζωές και άλλων ανθρώπων.