ΧΑΛΙΚΟΥΤΗΔΕΣ

"the HALIKUTI BAND"



"Χαμάληδες" της μουσικής







"Χαμάληδες" της μουσικής και της ζωής, με ήχους εθνικ, ρεμπέτικους, ροκ, βαλκανικού,ς προϊόν του συνταιριάσματος εννιά διαφορετικών ανθρώπων. Οι "the Halicuti band" είναι ένα πολύμορφο μουσικό σύνολο, γνωστό για τις ζωντανές του εμφανίσεις εδώ και χρόνια στην πόλη. Πέρα από τις μουσικές ικανότητες τα παιδιά διακρίνονται για τους χαμηλούς τόνους και τη σεμνότητα αλλά και τις κοινωνικές τους ευαισθησίες αφού βρίσκονται σχεδόν σε όλα τα εναλλακτικά πολιτιστικά και όχι μόνο γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στα Χανιά. Για αυτά και όχι μόνο ανοίγουμε κουβέντα με τους Στέλιο Μαραγκάκη, Βασίλη Πιτσιώνη και Μανώλη Ανδρουλάκη.



- Πως θα περιγράφατε τη μουσική σας κατεύθυνση σε κάποιον που δεν γνωρίζει τι εστί "Halicuti band" ;
- Στέλιος : Οταν ξεκινήσαμε το ρεπορτόριο μας ήταν λίγο περιορισμένο, με την έννοια ότι παίζαμε παραδοσιακά, διάφορα έντεχνα, επιλεγμένα ρεμπέτικα, Θανάση Παπακωσταντίνου...
- Βασίλης: ...στη συνέχεια όμως μπήκε και ο ηλεκτρικός ήχος καθώς αυξήθηκαν τα μέλη του σχήματος και μπήκαν και ηλεκτρική κιθάρα και μπάσο.
- Στέλιος: Θα μπορούσες να το χαρακτηρίσεις Βαλκανική μουσική ή...Tutti Fruti κατάσταση (γέλια) καθώς ο καθένας από εμάς έχει διαφορετικά πράγματα στο μυαλό του, διαφορετικές επιρροές, άλλα γούστα.
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ,ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ...ΡΟΚ
- Πως καταφέρνετε να συνταιριάσετε τόσο διαφορετικά πράγματα ;
-Σ: Το βασικό είναι ότι είμαστε περισσότερο παρέα, υπάρχει καλή χημεία, καλή συνενόηση και ανοικτά μυαλά.
- Β: Είμαστε γενικά ανοικτοί ως άνθρωποι και ως μουσικοί. Προσωπικά είμαι περισσότερο του ροκ αλλά δεν έχω κανένα πρόβλημα να παίξω και παραδοσιακά. Δεν υπάρχει πλαφόν, σε αυτό που κάνουμε.
- Μ: Από τη στιγμή που υπάρχει αυτή η δυναμική με τα πολλά όργανα του σχήματος και όλοι ακούμε διάφορα πράγματα ήταν λογικό ότι θα κινούμαστε σε αυτήν την κατεύθυνση. Παίζουμε ότι μας αρέσει και αυτό δεν είναι ένα είδος μουσικής αλλά πολλά. Αν αυτό αρέσει και στον κόσμος ας έλθει να μας ακούσει.
- Mια ζωντανή σας εμφάνιση που σας έχει μείνει στη μνήμη, που αισθανθήκατε περήφανοι για αυτό που κάνετε, και μια εμφάνιση που τα πράγματα...δεν πήγαν τόσο καλά ;
- Σ: Επειδή δεν είμαστε επαγγελματίες, δεν ζούμε από τη μουσική, δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε να παίξουμε σε ένα μαγαζί και να μας που ότι "παίξτε αυτό ή μην παίξετε το άλλο". Οχι ότι είμαστε κάποιοι
- Μ: Προσωπικά πιστεύω ότι τρεις εμφανίσεις μας έχουν χαρακτηρίσει μέχρι στιγμής. Η πρώτη ήταν σε μια εκδήλωση για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου όπου μας έβαλε να σκύψουμε τα κεφάλια κάτω, να ψακτούμε, να δουλέψουμε περισσότερο. Δεν μπορέσαμε να διαχειριστούμε την εμφάνιση μας. Υπήρχαν πάνω από 1500 άτομα από κάτω και το καταλάβαμε ότι δεν πήγαμε καλά. Τότε είπαμε ότι καλό και το αυθόρμητο αλλά απαιτείται να προσέξουμε περισσότερο. Μας στεναχώρησε ότι αυτό που βγάζουμε στην πρόβα δεν καταφέραμε να το βγάλουμε στη σκηνή. Πολύ σημαντικές ήταν οι εμφανίσεις μας στο "Νότιο Ανεμο" το 2007 όπου πήραμε πάρα πολύ καλά σχόλια, όπως και πέρυσι στο 8ο αντιπολεμικό διήμερο όπου επίσης είδαμε ότι ο κόσμος το καταχάρηκε. Θυμάμαι επίσης και μια εμφάνιση μας στα Νοπήγεια. Παίζαμε για πολύ ώρα, σηκώνεται λοιπόν ένας παππούς να μας χαιρετήσει για να φύγει και λέει "μπράβο παιδιά είσασταν τρομακτικοί" (γέλια). Ηταν ένα από τα πολλά ευτράπελα που συμβαίνουν στις εμφανίσεις μας.
- Β.:Θα πρόσθετα και την προτελευταία μας εμφάνιση στο "Στέκι Μεταναστών". Είναι πολύ ωραία εμπειρία να βρίσκεσε σε ένα χώρο με 100 άτομα που να τραγουδούν μαζί σου. Εκεί συνέβει και το αμίμητο, ότι επειδή υπήρχε πολύς κόσμος και ήθελε να χορέψει μας είπε ένα παιδί να σταματήσουμε για λίγο ώστε να απομακρύνουν τα τραπέζια. Εμείς είπαμε "γιατί να σταματήσουμε" βγάλτε τα και εμείς συνεχίζουμε. Και συνεχίσαμε με ένα blues θέμα, με σόλο κλαρίνο, ένας αυτοσχεδιασμό που απογείωσε τον κόσμο.
ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ
- Γενικά οι εμφανίσεις χαρακτηρίζονται από τους δικού σας αυτοσχεδιασμούς πάνω στα κομμάτια που εκτελείτε ;
-Β: Ναι υπάρχει αυτοσχεδιασμός κυρίως στη λογική μας όχι τόσο στο παίξιμο μας. Και αυτό έχει να κάνει με τη γενικότερη φιλοσοφία της μπάντας. Tο σύνολο των οργάνων του γκρουπ δίνουν μια πρωτοτυπία από μόνο τους, ηλεκτρικό μπάσο και κιθάρα, αλλά και κλαρίνο και τζουράς και ακκορνεόν. Ολα αυτά είναι τόσο διαφορετικά και δίνουν μια διαφορετική χρειά.
- Πέρα από τις διασκευές που κάνετε, έχετε προχωρήσει στη συγγραφή δικών σας κομματιών, υπάρχει καμιά ιδέα για ηχογράφηση ;
- Β: Δικό μας κομμάτια έχουμε, τώρα και στο 9ο αντιπολεμικό θα παίξουμε κάτι. Αλλά για να ετοιμάσουμε κάτι και να το πάμε σε δισκογραφική...δεν μας έχει απασχολήσει ποτέ.
- Σ: Σίγουρα κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει με άγχος και πίεση. Μπορεί να μας αρέσει αυτό που κάνουμε, αλλά δεν έχουμε καμία αίσθηση αλαζονίας. Ξέρουμε ποιές είναι οι δυνατότητες μας. Χρειάζεται ενορχήστρωση, καλύτερη οργάνωση, κάτι πιο συγκεκριμένο. Δεν είναι και το ζητούμενο να ηχογραφήσουμε κάτι. Δεν μπορούμε πχ. να σταθούμε απέναντι σε ένα σχήμα όπως η "Οκτάβα" όπου οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες και κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Δεν τίθεται θέμα να κινηθούμε στα πλαίσια που κινείται ένα επαγγελματικό σχήμα αυτό είναι ξεκάθαρο, αντιπροσωπεύουμε κάτι διαφορετικό που σε γενικές γραμμές αρέσει και στον κόσμο.
- Μ: Είμαι της άποψης πως αν δεν έχεις να πεις κάτι, καλύτερα να μην το πεις. Ο καθένας από εμάς ξέρει που βρίσκεται, ξέρουμε ότι έχουμε δουλειά ακόμα για να φτάσουμε σε ένα τέτοιο επίπεδο. Με αυτήν την προσέγγιση δικαιολογείται και το όνομα "Xαλικούτηδες". Λειτουργούμε ως παρέα που παίζαμε για την παρέα μας από την αρχή και τώρα απλά εμφανιζόμαστε για περισσότερο κόσμο σε εκδηλώσεις αλλά και μαγαζιά.
ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
- Συγκροτήματα όπως εσάς πως επιβιώνουν σε μια επαρχιακή πόλη και εννοώ αν βρίσκετε εύκολα χώρους για να παίξετε, αν υπάρχουν διαθέσιμα μέρη για πρόβες ;
-Β: Το να λειτουργείς σε μια επαρχιακή πόλη όπως τα Χανιά σου δίνει την ευκαιρία να σε ακούσει ο άλλος πολύ πιο εύκολα σε σύγκριση με την Αθήνα που επικρατεί ένα χάος. Από αυτήν την άποψη είναι χειρότερα. Τώρα το ότι δεν υπάρχουν κατάλληλα μέρη για εμφανίσεις είναι αλήθεια.
- Μ: Είναι μεγάλο θέμα ότι δεν υπάρχουν κατάλληλοι χώροι για πρόβες. Πριν μαζευόμασταν σε ένα καφενείο στο κέντρο της πόλης, τώρα σε ένα χώρο που μας παραχώρησε φίλος στο βιοτεχνικό πάρκο, γενικά είναι ένα θέμα που πάντα μας απασχολεί. Και όχι μόνο για μας αλλά για πολλά γκρουπ, νεανικά σχήματα, γενικά τη μουσική και πολιτιστική ζωή της πόλης. Πρέπει κάποια στιγμή ο Δήμος, οι αρμόδιοι φορείς να το δουν και να βοηθήσουν, αν πραγματικά το θέλουν.
- Yπάρχει καποιο τραγούδι που δεν έχετε παίξει ακόμα και θα θέλατε να το αποδώσετε σε μια ζωντανή σας εμφάνιση ;
-Β: Προσωπικά θα ήθελα ένα κομμάτι του Frank Zappa.
- M : Και εγώ θα ήθελα Πιατσόλα...
- Β: Γενικά υπάρχουν πολλά πράγματα που θα θέλαμε να κάνουμε αλλά και αυτό το προσαρμόζουμε στις δυνατότητες μας.


Γ.ΚΩΝ.



-----------------
Ποίοι είναι ;

Το όνομα προέκυψε από τους παλιούς κατοίκους του Κουμ Καπί, τους προερχόμενους από τη Βεγγάζη της Λιβύης μουσουλμάνους που βρέθηκαν στα Χανιά στα μέσα τους 19ου αιώνα και έφυγαν οι περισσότεροι στην ανταλλαγή πληθυσμών του ΄22. Το σχήμα ξεκίνησε το 2004 με πολύ λιγότερα μέλη, ωστόσο μετά το 2006 οι "Χαλικούτηδες" αυξήθηκαν και σήμερα έχουν φτάσει αισίως τους εννιά και πλέον το όνομα τους έγινε "the halicuti band". Είναι οι Ελένη Κολετζάκη Τραγούδι, Μανώλης Ανδρουλάκης Ακκορντεόν / Τραγούδι, Στέλιος Μαραγκάκης Κλαρίνο / Φλογέρα / Τραγούδι, Δήμος Δημητρίου Κιθάρα / Τραγούδι, Φώτης Αμπατζίδης Κρουστά, Κώστας Αδαμάκης Κρουστά, Νίκος Μπλαζάκης Τζουράς / Τραγούδι,
Στέλιος Πρόκος Μπάσο, Βασίλης Πιτσώνης Κιθάρα.

---------------
INFO

http://halicuti.blogspot.com
http://www.youtube.com/watch?v=fkO6Gzh2cq4&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=E7H01CmmQr4&feature=related