9ο ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ-ΚΡΙΣΗ

ΣΤΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ
Συζήτηση για την κρίση
19.04.2010

Ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες σε βάρος της εργαζομένης πλειοψηφίας θα έχει η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την ίδια στιγμή που οι Τράπεζες συνεχίζουν να κερδοσκοπούν. Αυτό, μεταξύ άλλων, επισημάνθηκε στο πλαίσιο της συζήτησης για την οικονομική κρίση στο “9ο Αντιπολεμικό Διήμερο” που οργάνωσε η “Ενωτική Πρωτοβουλία” Φοιτητών Πολυτεχνείου Κρήτης και ολοκληρώθηκε στη Γαλλική Σχολή προχθές το βράδυ.
“Η προσφυγή στο ΔΝΤ είναι μια πολιτική απόφαση με πολύ μεγάλες αρνητικές συνέπειες σε βάρος της εργαζομένης πλειοψηφίας. Μια απόφαση που συμφωνήθηκε με κύκλους της ελληνικής ολιγαρχίας που στοχεύει στη μείωση του εργατικού κόστους, στην υλοποίηση ενός αντιεργατικού πραξικοπήματος”, ανέφερε ο διδάκτωρ Οικονομικών και δημοσιογράφος κ. Λεωνίδας Βατικιώτης. Ο ίδιος επεσήμανε πως: “Λόγο για να πάει η ελληνική οικονομία στο ΔΝΤ δεν έχει. Ανάμεσα στο δίλημμα επιτόκια 6% ή ΔΝΤ, η απόφαση είναι προφανής επιτόκια 6%. Τόσο θα δώσουν οι αγορές στην Ελλάδα έτσι και αλλιώς αν ενεργοποιήσει τον μηχανισμό διάσωσης της Ε.Ε. Επομένως η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης έχει ως στόχο να επιβάλλει ένα διαρκές πρόγραμμα λιτότητας και εξόντωσης των εργαζομένων. Η προσφυγή στο ΔΝΤ σε Ουγγαρία, Λετονία, Ρουμανία και Ουκρανία είχε ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του ΑΕΠ ακόμα και κατά 18% (συνέβη στη Λετονία), εκτίναξη της ανεργίας, καθήλωση των μισθών και των συντάξεων, εξάπλωση της φτώχειας. Αυτό είναι το ΔΝΤ. Ολα τα υπόλοιπα που λέγονται ότι η Ελλάδα έχει πάρει μέτρα και δεν θα χρειαστεί άλλα δεν ευσταθούν”.
ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ
Αναφορικά με τα αίτια της δημοσιονομικής κρίσης ο κ. Βατικιώτης υποστήριξε πως είναι διεθνής και όχι μόνο ελληνική και τόνισε πως “έφτασε στον παροξυσμό όταν ξεκίνησαν τα εθνικά κράτη να εκταμιεύουν από τους εθνικούς προϋπολογισμούς πακτωλούς χρημάτων για να στηρίξουν τις Τράπεζες. Η αδικία είναι ότι ενώ η δημοσιονομική κρίση προκλήθηκε για να σωθούν οι Τράπεζες, τα βάρη πέφτουν στους εργαζομένους. Καλούμαστε εμείς, τα μόνιμα υποζύγια του κρατικού προϋπολογισμού, να σώσουμε τις Τράπεζες θυσιάζοντας μισθούς, συντάξεις, το υγειονομικό σύστημα. Είναι μια ταξική πολιτική. Να σας υπενθυμίσω ότι το 2004 από τη ΔΕΘ ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής είχε μειώσει τον συντελεστή φορολόγησης των επιχειρήσεων από το 35% στο 25%. Με βάση τις εκτιμήσεις του σημερινού υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, που τότε ήταν εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ το δημόσιο έχανε από αυτή τη ρύθμιση ετησίως 5 δισ. Δηλαδή μέσα σε 6 χρόνια 30 δισ. ευρώ. Μα αυτό είναι το έλλειμμά μας 30 δισ. ευρώ και δεν επαναφέρουν τους συντελεστές των επιχειρήσεων ούτε καν στο επίπεδο πριν την κυβέρνηση Καραμανλή. Αντίθετα μειώνουν ακόμα παραπέρα τον συντελεστή φορολόγησης και ειδικότερα τα αδιανέμητα κέρδη πηγαίνοντάς τον από το 25% στα 20% με αποτέλεσμα να μειωθούν ακόμα περισσότερο οι εισπράξεις του δημοσίου και το έλλειμμα να εκτιναχθεί”.
ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
Στο ζήτημα των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα αναφέρθηκε ο κ. Ντίνος Παλαιστίδης από το Σωματείο Βιβλίου - Χάρτου, ο οποίος πρόσφατα απολύθηκε για λόγους συνδικαλιστικούς από τον εκδοτικό οίκο που εργαζόταν αλλά η απόλυσή του πάρθηκε πίσω μετά από κινητοποιήσεις. “Σήμερα είναι αναντίστοιχες οι αντιδράσεις των σωματείων και του συνδικαλιστικού κινήματος απέναντι στην επίθεση που δέχονται. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πιστεύουν ότι δεν θα τους συμβεί κάτι αρνητικό, ενώ ξέρουμε καλά πως θα μας συμβούν. Ετοιμάζουν επίθεση στον ιδιωτικό τομέα με απελευθέρωση των απολύσεων, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, μείωση των μισθών. Ηδη στο όνομα της κρίσης οι εργοδότες θέλουν να μειώσουν το, περιττό για αυτούς, εργατικό κόστος. Στο ζήτημα που βάζουν ότι, αν δεν κάνουν απολύσεις δεν θα επιβιώσουν οι επιχειρήσεις τους, απαντάμε πως την περίοδο των ευνοϊκών ημερών δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη, γιατί θα πρέπει τώρα εμείς να πληρώσουμε τις ζημιές;”, ανέφερε μεταξύ άλλων, υπογραμμίζοντας την ανάγκη υπέρβασης “των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και οργάνωση των πρωτοβάθμιων σωματείων”.