Αγροτική παραγωγή και Ελλάδα
"Μελανά χρώματα", "μαύρο τοπίο", "τεράστιο έλλειμα στο ισογύζιο εξαγωγών -εισαγωγών σε βάρος του πρώτου".Κάπως έτσι και...χειρότερα περιγράφουν οι κατά καιρούς υπουργοί, γραμματείς και φαρισαίοι όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια την κατάσταση στον αγροτικό τομέα. Πως...κατάφερε, γιατί περί κατορθώματος πρόκειται, μια χώρα με αξιοσέβαστη αγροτική παραγωγή και με εξαγωγές σε όλο τον κόσμο ως το 1981 σήμερα να μην είναι σε θέση να καλύψει βασικές διατροφικές της ανάγκες ; Ορισμένες απαντήσεις θα δωθούν προς το τέλος του άρθρου. Για την ώρα μερικά στοιχεία από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης:
• Στα καπνά, δυναμική καλλιέργεια για την Κεντρική και Β. Ελλάδα, η παραγωγή το 1981 ήταν 122.972 τόνους, το 2009 έπεσε στους 22.556 τόνους.
• Στα ζαχαρότευτλα από 2.600.000 τόνους το 1981 το 2009 η παραγωγή είχε πέσει στο 1.600.000 τόνους.
• Στο Βαμβάκι από 526.000 τόνους το 1985 η παραγωγή έφτασε στα 1.235.000 τόνους το 2000 για να φτάσει στις 600.000 τόνους (όσοι περίπου και το 1985) το 2009.
• Στο μοσχαρίσιο κρέας από 100.500 τόνους το 1980 η παραγωγή το 2008 είχε πέσει στο μισό 56.229.
• Στο πρόβειο από 80.450 το 1980 στα 71.523 το 2008.
• Στο χοιρινό κρέας η παραγωγή το 1980 ήταν 144.330 τόνοι και το 2008 118.553 τόνοι.
Ολα αυτά τα στοιχεία, ανάλογα για όλα σχεδόν τα αγροτικά προϊόντα με ελάχιστες εξαιρέσεις, σε μια περίοδο 30 ετών στην οποία ο αριθμός των κατοίκων της χώρας αυξήθηκε κατά 2 εκ. προστέθηκε ένα σημαντικός αριθμός μεταναστών και υπερπολλαπλασιάσθηκε ο αριθμός των τουριστών. Ενώ λοιπόν ο αριθμός των ανθρώπων που καλείσαι να θρέψεις είναι μεγαλύτερος η αγρ. παραγωγή σε όλα τα είδη κατακρυμνίζεται. Βασική αιτία ; Με την ένταξη της χώρας στην Ε.Ε. είναι ξεκάθαρη η πρόθεση της Ενωσης να μετασχηματίσει την οικονομία της Ελλάδας σε χώρα εξυπηρέτησης του τουρισμού. Για αυτό το λόγο και τα περισσότερα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης είχαν ως βασικό στόχο την χρηματοδότηση υποδομών που θα εξυπηρετούσαν τον τουρισμό, για αυτό και οι επιδοτήσεις ώστε τα αγροτικά προϊόντα να καταλήγουν στις χωματερές. Οι Ευρωπαίοι δεν προχώρησαν στην κίνηση αυτή γιατί είναι ανθέλληνες, ή γιατί θέλουν να μας...εξαφανίσουν από το χάρτη της γης. Απλά με οικονομικούς όρους είναι πιο συμφέρον για αυτούς να αγοράσουν καπνά από την Τουρκία, βαμβάκι από την Κίνα, βοοειδή από την Αργεντινή, σιτάρι από τις ανατολικές χώρες καθώς οι τιμές τους είναι κυριολεκτικά εξευτελιστικές δίνοντας περισσότερα περιθώρια κέρδους και μικρότερο κόστος για τον καταναλωτή των Βορειοευρωπαικών χωρών. Για αυτό το λόγο και τα πλαφόν στην αγροτική παραγωγή χωρών της Ε.Ε. για αυτό οι επιδοτήσεις για αλλαγές και εγκατάλειψη καλλιεργειών, για αυτό και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας στη χώρα κάθε φορά που η παραγωγή ξεπερνούσε τα καθορισμένα όρια. Δεν είναι τυχαίο ότι ο αριθμός των ανθρώπων που ασχολούνται με τον αγροτικό τομέα έχει μειωθεί σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. ειδικά αυτές του Νότου και αυτό έχει να κάνει με τις εν Βρυξέλλες ασκούμενες πολιτικές.
Το ζήτημα είναι ότι μέσα στις σύγχρονες οικονομικές εξελίξεις που μετέβαλλαν κατά πολύ την οικονομική κατάσταση σε όλο τον κόσμο διαπιστώνεται για άλλη μια φορά πόσο σπουδαία και σημαντική είναι η διατήρηση της αγροτικής παραγωγής. Γιατί όσο τουρισμό και αν φέρεις, όσα κρουαζιερόπλοια και τσάρτερ και αν προσελκύσεις το όφελος θα είναι κατά πολύ μειωμένο όταν για να ταίσεις όλο αυτόν τον κόσμο τα τρόφιμα θα πρέπει να τα εισάγεις από το εξωτερικό. Για το ποιός ευθύνεται για την πραγματικότητα αυτή δεν θα πρωτοτυπήσουμε. Οι κυβερνώντες, βουλευτές, γραμματείς, νομάρχες, περιφερειάρχες, που τόσο εύκολα κουνάνε σήμερα το δάκτυλο μπροστά στα μάτια μας μαλώνοντας μας θα πρεπε κάποια στιγμή να δώσουν μερικές εξηγήσεις και σε αυτό το ζήτημα.