Κυριακή 12 Μαΐου 2019

RATIONALISTAS (ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΤΕΣ)

«Οι εκπτώσεις, σε στίχο και μουσική, δεν είναι το καλύτερό μας»

ORTHOLOGISTESΔύο δεκαετίες στα μονοπάτια του hip-hop κινούνται οι Rationalistas (Ορθολογιστές) το μουσικό σχήμα από τα δυτικά προάστια της Αθήνας. Ο “αιχμηρός” στίχος και ο κοινωνικός λόγος του σχήματος συνεχίζει να “μιλάει” στην γλώσσα των νεολαίων, κυρίως όμως στο μυαλό και στην καρδιά τους όπως φαίνεται από την αποδοχή που έχουν στις ζωντανές τους εμφανίσεις. Επ’ ευκαιρία της εμφάνισής τους στο 18ο Αντιπολεμικό Διήμερο το Σάββατο 13 Απριλίου στα Χανιά, συζητάμε με τον Bayman, έναν εκ των producer των Rationalistas.
Συμπληρώνετε 20 χρόνια στον δρόμο. Τι κρατάτε από αυτές τις δύο δεκαετίες; Και τι θα θέλατε να ξεχάσετε ή απλά να βάλετε στην άκρη ;
Οι Rationalistas, εκτός από μουσικό σχήμα είμαστε και φίλοι. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στην υπάρχουσα σύνθεση, αλλά σε όλα τα παιδιά που έχουν περάσει από το γκρουπ. Αυτό το οποίο κρατάμε λοιπόν, είναι ότι μέσα από τους Rationalistas καταφέραμε να φτιάξουμε δυνατούς φιλικούς δεσμούς και ότι η τριβή μεταξύ μας για να παράξουμε το μουσικό αποτέλεσμα που ακούτε αποτελεί ακόμα αφετηρία για προβληματισμό, σκέψη και στοχασμό. Αυτά για τα οποία έχουμε “μετανιώσει” είναι ελάχιστα. Τα έχουμε ήδη διορθώσει και τα έχουμε βάλει εδώ και καιρό στην άκρη.
«Είμαστε η πρώτη γενιά που περνάει πιο άσχημα από τους πριν μας, αβέβαιη είναι η ζωή και η εξέλιξη μας…» λέτε στο «Τα μάτια λένε την αλήθεια». Έμφυτη απαισιοδοξία ή απλά στίχος που αποτυπώνει την πραγματικότητα ;
Σίγουρα όχι απαισιοδοξία. Είναι ένας στίχος που συμπυκνώνει την πραγματικότητα και αυτό το οποίο πολύς κόσμος της γενιάς μας έχει μέσα στο μυαλό του. Οι παλαιότερες γενιές, μέσα από τον κόπο τους και τις θυσίες τους, είχαν την ευτυχία να δουν τα παιδιά τους να ζουν έστω και λίγο καλύτερα από αυτούς, να καλύπτουν τις ανάγκες τους, να μπορούν να κάνουν όνειρα, να έχουν προοπτική. Αυτό το πράγμα πλέον έχει αντιστραφεί για τα καλά και φυσικά όχι μόνο στην Ελλάδα.
«Αυτό εδώ είναι για τη γειτονιά, για όσους είναι στη δουλειά τα χρόνια τους τα εφηβικά. Άνεργους, ξένους, διαφορετικούς, καταπιεσμένους που δεν έμαθες να ακούς» ακούμε στο “Δεν έμαθες να ακούς”. Έχετε καταλήξει στο τι δεν… ακούμε σήμερα ως άνθρωποι και ως πολίτες αυτής της χώρας;
Έχουμε επιλέξει να μην ακούμε τους γύρω μας. Ζούμε στο “κουτί” μας, δεν μας αγγίζει σχεδόν τίποτα. Ο κυνισμός και η αναλγησία πλέον αντιμετωπίζονται ως φυσιολογικά και δεδομένα. Το να είσαι κοινωνικά ευαίσθητος αντιμετωπίζεται ως αδυναμία. Ο άνεργος πατέρας της διπλανής πόρτας που αυτοκτονεί, ο Μαμάν Σουμπέκ που ξυλοκοπείται μέσα στο αστυνομικό τμήμα Ομόνοιας μέχρι θανάτου, ο Ζακ Κωστόπουλος που λιντσάρεται και δολοφονείται από ιδιοκτήτες, από την ελληνική αστυνομία και έπειτα από τα ΜΜΕ είναι γεγονότα που δεν μας “αφορούν”, ας είμαστε ειλικρινείς.
Βγάζετε συχνά τραγούδια, κάνετε ηχογραφήσεις, video, συναυλίες κα. Μπορεί σήμερα ένας hip-hop καλλιτέχνης όπως εσείς να ζήσει από τη δουλειά του ως μουσικός;
Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε όσο παραγωγικοί θα θέλαμε, δουλειά, χρόνος κλπ. Οι Hip Hop καλλιτέχνες ναι, μπορούν να ζήσουν από τη μουσική τους ή έστω για ένα διάστημα να έχουν ένα σεβαστό εισόδημα. Το ζητούμενο είναι να μην κάνεις μουσική με μοναδικό κριτήριο να βγάλεις λεφτά. Πράγμα το οποίο πλέον στην ελληνική σκηνή συμβαίνει κατά κόρον με αποτέλεσμα να έχει φτάσει η κατάσταση εδώ που έχει φτάσει.
Το, ας το πούμε έτσι, “mainstream hip-hop” είναι πολύ στη μόδα τα τελευταία χρόνια. Στίχοι για…χάι ζωή, γυναίκες, διασκεδάσεις. Πως το αντιμετωπίζετε ως φαινόμενο εσείς, ένα σχήμα με πολιτικό στίχο και ανάλογη στάση ζωής ;
Είναι αυτό που λέγαμε νωρίτερα. Η τάση να ανάγεις την καλλιτεχνική δημιουργία, σε μέσο για να βγάλει φράγκα, αυτομάτως αποτυπώνεται και στο περιεχόμενο της μουσικής σου. Όπως ακριβώς το ανέφερες. Ματαιοδοξία, πλουτισμός, έννοιες οι οποίες είναι ξένες προς εμάς και μας βρίσκουν απέναντι. Αυτό είναι το περιεχόμενο της σύγχρονης mainstream μουσικής, όλα είναι υποταγμένα σε μια και μοναδική αρχή, το να βγάλεις χρήμα. Εμείς έχουμε επιλέξει ως άνθρωποι να πορευόμαστε με άλλες αρχές, πράγμα το οποίο θέλουμε να αποτυπώνεται και στην μουσική μας.


Σας έχει ζητηθεί ποτέ να “ρίξετε λίγο νερό στο κρασί σας”, “να κατεβάσετε λίγο τους τόνους”… για να μπείτε σε πιο μεγάλες σκηνές, να παίξετε σε μεγάλα φεστιβάλ; Και τι απαντήσατε…;
Η αλήθεια είναι πως όχι. Παρ’ όλα αυτά, γνωρίζουμε ότι σε αρκετά φεστιβάλ δεν μας έχει γίνει πρόταση να παίξουμε λόγω των όσων λέμε. Το να έχεις στίχο πιο “επικίνδυνο”, για κάποιους ακραίο ή υπερβολικό, σε κάνει πολλές φορές να φαίνεσαι σαν τη μύγα μέσα στο γάλα. Και πράγματι, δεν μπορούμε εύκολα να φανταστούμε τον εαυτό μας μέσα σε αυτή την ουδετερότητα. Θέλουμε ο κόσμος στον οποίο απευθυνόμαστε να μας εκτιμάει για αυτό που είμαστε και όχι για κάτι άλλο το οποίο δεν είναι οι Rationalistas. Μεταξύ μας, οι εκπτώσεις δεν είναι το καλύτερό μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου