Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

ΨΑΡΑΔΕΣ, ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ Στο ψαρολίμανο της Νέας Χώρας Γράφει: Γιώργος Κώνστας - 29 Μαρτίου 2014 8:45 πμ - 1 ΣΧΟΛΙΟ Kουβέντες και συζητήσεις, φωνές και γέλια, παζάρια και προσφορές. Ανοιξιάτικο πρωινό στο λιμάνι της Νέας Χώρας, στην “καρδιά” των Χανίων. Από τα ξημερώματα το μικρό, γραφικό λιμάνι σφύζει από ζωή. Είναι οι ψαράδες, επαγγελματίες και ερασιτέχνες που συναντάς σε κάθε σου επίσκεψη αλλά και αρκετός κόσμος που απλά κατεβαίνει στο λιμανάκι για να αγοράσει ψάρι, να πιεί τον καφέ του στα στέκια των αλιέων, να περιεργαστεί τα σκάφη, να κάνει παρέες. Μαζί τους και εμείς… XTAPODI«Αυτό που βλέπεις είναι λουκούμι. Τρία κιλά χταπόδι, πρώτο πράμα» μας λέει ο Μαθιός. Με επιδεξιότητα κτυπάει το χταπόδι, σηκώνοντάς το ψηλά. Εκατό χτυπήματα θα του δώσει ώστε να μαλακώσει καλά. «Θέλει κτύπημα, διαφορετικά θα είναι σαν λάστιχο. Δεν θα μασιέται» εξηγεί καθώς συνεχίζει με τρίψιμο ώστε να φύγουν οι “αφροί”. Μετράει 45 χρόνια εργασίας ως επαγγελματίας αλιέας και ξέρει σχεδόν τα πάντα για τη θάλασσα. Λίγα μέτρα πιο πέρα έχει στηθεί ένας πάγκος ψαροπωλείου. Εκεί μαζεύονται τα αλιεύματα των επαγγελματιών και πουλιούνται κατευθείαν στους καταναλωτές. PARAGADIA1«ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΕΙ ΨΑΡΙ» «Σήμερα έχει ψάρι. Βοήθησε και ο καιρός» μας εξηγεί ένας εκ των ψαράδων. Σαργουλάκια και μικρά φαγκριά είναι στον πάγκο, ενώ αυτά που έχουν πουληθεί ήδη καθαρίζονται. «Βγαίνει το μεροκάματο;» είναι η ερώτησή μας… «Τώρα δεν βγαίνει. Το πετρέλαιο είναι πανάκριβο, κοστίζει πάρα πολύ και δεν συμφέρει να φύγουμε πολύ στα ανοικτά. Αντε μέχρι τη Σπάθα το πολύ, στον κόλπο των Χανίων. Δεν έχει και αρκετό ψάρι, είναι αλήθεια» είναι η απάντηση του Γιώργου. Οι πρώτοι Χανιώτες έχουν κατεβεί στο λιμανάκι. Κινούνται στον μώλο, φτάνουν μπροστά στον πάγκο. Βλέπουν τα ψάρια, ρωτάνε για τιμές, κάποιοι ζητούν και “σκόντο”. Αφού βρουν το καλύτερο για αυτούς, θα το δώσουν για καθάρισμα και μετά θα το πάρουν για το σπίτι τους. «Εδώ το ψάρι είναι φρεσκότατο, κατευθείαν από τα καΐκια. Είναι και σε καλή τιμή γιατί να μην το πάρουμε;» μας λέει ο κ. Θανάσης, ένας ηλικιωμένος που κατέβηκε για να αγοράσει ψάρι για τα εγγόνια του. «ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΓΙGYNAIKASYNAGRIDAΑΤΡΟΥΣ» Στο πάγκο των ψαράδων μια τεράστια συναγρίδα κερδίζει την προσοχή μας. «Δεν θα την αγοράσει κανείς. Ποιός να αγοράσει τόσο ακριβό ψάρι; Μόνο κανείς γιατρός…» είναι τα λόγια της γυναίκας που το πουλάει. Για αυτό το λόγο και η συναγρίδα θα βγει σε κλήρωση. Με λίγα ευρώ γράφεις το όνομα σου σε ένα τετράδιο και παίρνεις τον ανάλογο αριθμό. Αν είσαι τυχερός, το μεσημέρι θα γευτείς το εξαιρετικό αυτό ψάρι. Αν πάλι όχι… ελπίζεις για την επόμενη φορά. Μαζί με τους ψαράδες και οι Αιγύπτιοι αλιεργάτες. Χρόνια στη δουλειά, εργάζονται στα καΐκια της περιοχής. Με καλή διάθεση καθαρίζουν τα δίκτυα, ετοιμάζουν παραγάδια, βοηθάνε στην πώληση των ψαριών. Χαμογελάνε στον φακό και σιγοψυθιρίζουν τα τραγούδια που ακούγονται από το ραδιοφωνάκι που είναι κρεμασμένο στο σκέπαστρο του σκάφους τους. TAKHSΟΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ Παραπέρα είναι το στέκι των Ερασιτεχνών Αλιέων. Ανθρωποι που αγαπάνε τη θάλασσα και βρίσκονται καθημερινά στο λιμανάκι. «Κάθε ερασιτέχνης δικαιούται 200 αγκίστρια», μας λέει ο πιο παλιός από τους ερασιτέχνες καθώς ετοιμάζει το παραγάδι του. Θυμάται τη δεκαετία του ’50 όταν αντί για το λιμάνι υπήρχε η αμμουδιά. «Οι βάρκες ήταν δεμένες στην άμμο. Δεν υπήρχε ούτε μώλος, ούτε προβλήτα, ούτε τίποτα από αυτά που βλέπεις. Μια χρονιά ήταν εδώ ένας βουλευτής και μαζεύτηκαν οι ψαράδες και του ζήτησαν να γίνει κάτι για να δένουν τις βάρκες τους. Ετσι έγινε ο πρώτος μώλος» μας λέει. Κοντά του και άλλοι ερασιτέχνες. Απολαμβάνουν τον καφέ τους και συζητούν για την ψαριά της ημέρας, τα δολώματα, τους ψαρότοπους. Ανάμεσα τους και ο Τάκης που καθαρίζει τα ψάρι που έπιασε. «Μικρά, αλλά νόστιμα. Έτσι είναι. Δύσκολα βγαίνει το ψάρι» αναφέρει. «Σαν το λιμανάκι της Νέας Χώρας δεν υπάρχει μέρος στα Χανιά. Προσωπικά μου αρέσει πάρα πολύ και συχνά-πυκνά κατεβαίνω για τη βόλτα μου. Δεν έχω βάρκα, ούτε ξέρω από ψάρεμα. Αλλά ηρεμώ, βρίσκω παρεάκι, πίνουμε την τσικουδιά ή το ούζο μας. Περνάμε καλά». Με τα λόγια αυτά ο κ. Κώστας μας περιγράφει τη δική του καθημερινή εμπειρία της βόλτας στο μικρό ψαρολίμανο. Οι επισκέπτες του βλέπουν με ενδιαφέρον τα έργα που γίνονται τώρα τελευταία για την προστασία του μώλου αλλά επισημαίνουν ότι εδώ και μια 20ετία πολύ λίγα πράγματα έγιναν στην περιοχή. Δεν θέλουν πολλά. Καλύτερο φωτισμό, κάποιες λιμενικές υποδομές, ασφάλεια. Για να ομορφύνει το λιμάνι δεν θέλει πολλά. Ενα μέρος που το λούζει το φως του ήλιου της ημέρας και του φεγγαριού της νύκτας δεν έχει ανάγκη πολλά πράγματα… Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sto-psarolimano-tis-neas-choras/#ixzz2xRJEyiTv Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου