Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

ΓΙΑ 70ΧΡΟΝΗ ΧΑΝΙΩΤΙΣΣΑ Διά βίου μάθηση στην πράξη! Πήρε το πτυχίο της από το Τ.Ε.Ι. Κεφαλλονιάς PrevNext Ακολουθούμε τα βήματα της κας Κατερίνας Πατηνιωτάκη από το 2004, όταν σε ηλικία 59 ετών επέστρεφε στις σχολικές αίθουσες, στο Νυκτερινό Γυμνάσιο Χανίων, ώστε να τελειώσει ό,τι δεν κατάφερε στα νεανικά της χρόνια λόγω των δυσκολιών της εποχής. Την είδαμε να περνά με καλούς βαθμούς τις τάξεις στο νυκτερινό Λύκειο, να γράφει με επιτυχία Πανελλήνιες, να φοιτά στο Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας του Τ.Ε.Ι. Κεφαλλονιάς και να παίρνει -πριν από λίγες ημέρες- και το πτυχίο της! Οτι έχουμε ξεχάσει, φροντίζει να μας το θυμίσει η ίδια καθώς διατηρεί σε άριστη κατάσταση όλα τα σχετικά δημοσιεύματα των “Χ.Ν.” σε αυτή την 11χρονη θαυμαστή πορεία της. Ολα αυτά τα χρόνια η κα Κατερίνα διδάχθηκε πολλά, δίδαξε όμως περισσότερα, πως η αγάπη για τη γνώση, η θέληση και η πίστη στον στόχο μπορούν να υπερνικούν όλες τις δυσκολίες και η ηλικία της σε αυτήν την περίπτωση δεν ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισε. Με το πτυχίο στο χέρι, 7,45 Λίαν Καλώς, μάς ανοίγει για άλλη μία φορά τη φιλόξενη πόρτα του σπιτιού της. «Με τα δημοσιεύματα των “Χ.Ν.” συμβάλατε και εσείς στην προσπάθειά μου, με στηρίξατε» λέει πριν ξεκινήσουμε να συζητάμε. • Οταν το 2004 ξεκινούσατε το Νυκτερινό Γυμνάσιο περιμένατε ότι θα φτάνατε 11 χρόνια μετά λίγο πριν πατήσετε τα 70 να είστε πτυχιούχος; Δεν το πίστευα πως θα έφτανα μέχρι αυτό το σημείο! Αυτή είναι η αλήθεια, γιατί πέραν των άλλων έχω και σοβαρά προβλήματα με την καρδιά μου. Γι’ αυτό και κάθε φορά που τελείωνε η σχολική χρονιά αυτό που πάντα έλεγα ήταν «καλή αντάμωση τον Σεπτέμβριο, αν είμαστε καλά». • Ξεπεράσατε όμως και τα προβλήματα υγείας και όχι μόνο επιστρέψατε στα θρανία, αλλά μπήκατε και στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα στην Κεφαλλονιά… Αυτό το τελευταίο ήταν και το πιο δύσκολο. Ηταν η κούραση και τα έξοδα να φύγω από τα Χανιά να πάω Πειραιά και από εκεί Κεφαλλονιά. Εισιτήρια, ξενοδοχεία, διατροφή για να παρακολουθήσω τα μαθήματα, να δώσω εξετάσεις. Μια πραγματική “Οδύσσεια” για μένα. • Το πιο μεγάλο εμπόδιο που όμως ξεπεράσατε σ’ αυτήν την 11χρονη πορεία σας; Στα χρόνια του νυκτερινού σχολείου η απώλεια αγαπημένων συγγενικών μου προσώπων κάτι που με κλόνισε αλλά… ανασυγκροτούσα τις δυνάμεις μου και προχωρούσα. Αλλο περιστατικό όταν βρέθηκα στην Κεφαλλονιά -την εποχή του μεγάλου σεισμού το 2014- ήταν μία τρομακτική εμπειρία για μένα. Επίσης όταν έφυγα από τα Χανιά στις 19 Ιανουαρίου φέτος για να πάω στην Κεφαλλονιά για την παρουσίαση της προπτυχιακής μου εργασίας και να δώσω το τελευταίο εργαστήριο πολυμέσων. Πριν βγω από την καμπίνα μου στον Πειραιά διαπιστώνω ότι δεν είχα μαζί μου το πορτοφόλι, το είχα ξεχάσει σπίτι! Απίστευτη αγωνία και προσπάθεια να βρω έναν άνθρωπο, να δανειστώ χρήματα, τα οποία φυσικά του τα επέστρεψα, ώστε να είμαι στην ώρα μου στην Κεφαλλονιά και να δώσω τις εξετάσεις μου. Αυτά τα λέω μόνο και μόνο ως μήνυμα. Ενα μήνυμα που λέει ότι: “Δεν τα παρατάμε με την πρώτη δυσκολία, η δυσκολία μάς κάνει πιο δυνατούς”. ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΩ; ΠΟΤΕ! • Υπήρξαν στιγμές που σκεφτήκατε να τα παρατήσετε; Από τη στιγμή που έδωσα πανελλήνιες και πέρασα δεν θα άφηνα τις σπουδές για κανέναν λόγο. Οσο άσχημα πράγματα και αν μου συνέβαιναν ήμουν αποφασισμένη να ολοκληρώσω τις σπουδές μου και να πάρω το πτυχίο. • Oι άνθρωποι ήταν δίπλα σας; Υπήρξαν και οι κακόβουλοι δεν το κρύβω, αυτοί που λένε «και τι θα το κάνεις το πτυχίο», «και γιατί ξόδεψες τόσα λεφτά;», «θα βρεις δουλειά;». Μα δεν σπουδάζουμε για να έχουμε επαγγελματική αποκατάσταση, αλλά για να βελτιωθούμε ως άνθρωποι και να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής. Είχα όμως την πολύτιμη στήριξη τόσων και τόσων ανθρώπων. Του συζύγου μου μου καθώς το πτυχίο μου είναι και δικό του. Σπούδασε και την κόρη και τη σύζυγό του! Τα παιδιά μου Ελένη και Γιάννη, τους καθηγητές όλων των νυκτερινών σχολείων απ’ όπου πέρασα. Τον γιατρό μου Π. Παπουτσάκη για τη στήριξή του και στην κόρη του Ρηνούλα που ως φιλόλογος με βοήθησε με όλη της την καλοσύνη σε όλες τις απορίες μου, αλλά και πολλούς άλλους που δεν χωρά μια εφημερίδα για να τους αναφέρω. ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ • Η Κατερίνα Πατηνιωτάκη του 2004 ήταν μία απλή απόφοιτος Δημοτικού και σε όλη της τη ζωή ασχολούνταν με τον νοικοκυριό και η Κατερίνα του 2015 είναι ένας άλλος άνθρωπος; Αναμφισβήτητα. Κάθε φορά που διάβαζα ένα βιβλίο, που τελείωνα ένα μάθημα και στο σχολείο και στο Τ.Ε.Ι. έλεγα «κοίτα να δεις που θα πέθαινα και δεν θα γνώριζα τόσα πράγματα». Ως χαρακτήρας δεν θα αλλάξω ποτέ, όμως, οι ορίζοντές μου έχουν πλατύνει και βλέπω με άλλο μάτι τις δυσκολίες, αλλά και τις χαρές της ζωής. • Η επαφή σας με τη νεολαία ποια είναι. Ησασταν μία γυναίκα στην έκτη δεκαετία της ζωής της και οι συμφοιτητές σας ήταν παιδιά 18, 19 και 20 ετών; Τα νέα παιδιά σήμερα είναι πολύ καλά, έχουν τις οικογένειες που τα στηρίζουν, έχουν ευκολίες που δεν είχα εγώ στα νιάτα τους, αλλά συγχρόνως είναι άτυχα, γιατί έπεσαν σε μια κρίσιμη εποχή. Γνωρίζουν πολλά, έχουν γνώσεις αλλά το θέμα της δουλειάς τα “καίει” και βλέπω τόσα παιδιά με πτυχία να μεταναστεύουν και πραγματικά θλίβομαι. • Ησασταν όμως στο κλίμα τους και καταλήψεις κάνατε όπως μάθαμε… Βεβαίως και συμμετείχα στις κινητοποιήσεις μαζί με όλους τους φοιτητές, τους καθηγητές, την τοπική κοινωνία της Κεφαλλονιάς όταν το 2013 πήγαν να καταργήσουν με το σχέδιο “Αθηνά” τη Σχολή του νησιού. Δεν ήταν δυνατόν να επιτρέψουμε να κλείσει στην ουσία η Σχολή μας. • Και μία τελευταία κουβέντα από εσάς. Με καλούν συχνά στο Εσπερινό Λύκειο και μου λένε οι μαθητές εκεί διαβάσαμε για σένα στα “Χανιώτικα νέα” σε είδαμε στην τηλεόραση και το παράδειγμά σου μάς παρακίνησε να επιστρέψουμε στις σχολικές αίθουσες. Η δική μου συμβολή είναι ότι μόνο θετικά έχουν να πάρουν επιστρέφοντας στο σχολείο. Θα ξαναγίνουν παιδιά, η συναναστροφή τους με τους συμμαθητές και τους καθηγητές θα τους αλλάξει τη ζωή, θα τους αλλάξει τη σκέψη. Πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι που στην πόλη μας υπάρχουν νυκτερινό Γυμνάσιο και Λύκειο και οφείλουμε να στηρίξουμε αυτές τις εκπαιδευτικές δομές. Read more: http://www.haniotika-nea.gr/dia-viou-mathisi-stin-praxi/#ixzz3v4n2samQ Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου