Οι γιατροί των ορέων
Οι μαρτυρίες των νέων επιστημόνων που υπηρετούν χωρίς εφόδια σε δυσπρόσιτα χωριά
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Κώνστας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010
Η κ. Ελένη Μπιμπάκη είναι αγροτική γιατρός και υπηρετεί από τον περασμένο Αύγουστο στον δήμο Ανατολικού Σελίνου Χανίων, στο νότιο τμήμα των Λευκών Ορέων. Ο δήμος αποτελείται από δεκάδες χωριά και μικρούς οικισμούς με κατοίκους λιγότερους από τα δάχτυλα ενός χεριού και κυρίως ηλικιωμένους. «Ο κόσμος εδώ μπορεί να μην είναι πλούσιος, αλλά είναι φιλότιμος, σου ανοίγει την καρδιά του, βρίσκει στον γιατρό έναν άνθρωπο να πει τη χαρά του, τον πόνο του, να αλλάξει δυο κουβέντες. Όταν υπηρετείς σε τέτοια μέρη καταλαβαίνεις πραγματικά τι σημαίνει να είσαι γιατρός», λέει η κ. Μπιμπάκη. Δύο ημέρες την εβδομάδα έχει ιατρείο στον Καμπανό και τις υπόλοιπες επισκέπτεται τα χωριά. Μπορεί να χρειαστεί να διανύσει έως και 150 χλμ. σε μια μεγάλη αλλά σχεδόν έρημη περιφέρεια.
Στο ιατρείο του Καμπανού η ουρά από πολίτες έχει μακρύνει. Η νεαρή γιατρός εργάζεται χωρίς να έχει τον εξοπλισμό που είναι αναγκαίος. «Το ιατρείο είναι διθέσιο, αλλά η άλλη κοπέλα παραιτήθηκε για να κάνει την ειδικότητά της. Κανονικά ένας γιατρός πρέπει να μένει καθημερινά στο ιατρείο και ο άλλος να πηγαίνει στα χωρά. Η θέση προκηρύχθηκε, αλλά έμεινε κενή. Επειδή είναι απομακρυσμένη περιοχή δύσκολα έρχεται κάποιος εδώ. Όταν οι άνθρωποι χρειάζονται εξειδικευμένες υπηρεσίες από καρδιολόγο, πνευμονολόγο, διαβητολόγο, είναι λίγο δύσκολο να τις προσφέρω εγώ», επισημαίνει.«Η μόνη περίθαλψη»
Στη βόρεια πλαγιά των Λευκών Ορέων στα χωριά Φουρνέ, Θέρισο, Μεσκλά υπηρετεί ο Ευτύχης Αλιγιζάκης, γενικός γιατρός που έχει μόνιμη θέση. Χάρη στο πάθος του για την Ιατρική και την αγάπη του για τους κατοίκους, το ιατρείο που στεγάζεται στο κλειστό Δημοτικό Σχολείο του Φουρνέ είναι ένα μικρό παλάτι. «Χωρίς το περιφερειακό ιατρείο δεν θα είχαμε καμιά ευκαιρία περίθαλψης. Θα έπρεπε όλα αυτά τα ιατρεία να ενισχυθούν. Γιατί όταν δεν υπάρχει ιατρική περίθαλψη δεν μένει ο κόσμος στα χωριά, φεύγει τα εγκαταλείπει», λέει ο κ. Δημήτρης Κοντουδάκης που επισκέφθηκε τον γιατρό για να
του γράψει φάρμα και να εξετάσει το τραυματισμένο χέρι του. Ο κ. Αλιγιζάκης δεν περιορίζεται στα καθήκοντα του γιατρού. Υπό την επίβλεψή του, μία φορά τον μήνα στον χώρο εκδηλώσεων του πολιτιστικού συλλόγου γίνονται σεμινάρια Ιατρικής και Πρώτων Βοηθειών. «Παρά τη δημιουργία του ΕΣΥ η πρωτοβάθμια περίθαλψη δεν είχε την προσοχή που έπρεπε. Ωστόσο, παρά τα προβλήματα, υπάρχει δυνατότητα για το στοιχειώδες, δηλαδή να υπάρχει κάποιος άνθρωπος σε μια περιφέρεια απομακρυσμένη που να μπορεί να συνταγογραφήσει, να κάνει μια εξέταση», υπογραμμίζει ο κ. Αλιγιζάκης. «Υπάρχουν άνθρωποι που ποτέ δεν έχουν πάει σε νοσοκομείο, αλλά έρχονται εδώ, ανοίγονται, αποκτάς σχέση φιλική μαζί τους».ΧΩΡΙΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ
Στα Λευκά Όρη υπάρχουν ολόκληροι δήμοι που δεν διαθέτουν ούτε ένα φαρμακείο
«Ο γιατρός μας είναι ο ήρωάς μας»
«ΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ μας είναι η παρηγοριά μας. Θυσία προσφέρουν οι γιατροί που έρχονται στην περιοχή μας, αφού οι περισσότεροι κάτοικοι είναι μεγάλης ηλικίας και με σοβαρά προβλήματα υγείας», λέει στα «ΝΕΑ» η κ. Κατερίνα Παπαδογιάννη, κάτοικος Ανατολικού Σελίνου.«Γράψτε για την έλλειψη φαρμακείου. Σε ολόκληρο τον δήμο δεν υπάρχει ούτε ένα. Μας γράφει τα φάρμακα η γιατρός και για να τα αγοράσουμε πρέπει να πάμε ή στην Κάντανο, 30 χλμ. από εδώ, ή στα Χανιά», λέει ο ηλικιωμένος που περιμένει υπομονετικά για τη συνταγογράφηση.
Κατά τη χειμερινή περίοδο η περιοχή είναι δύσκολα προσβάσιμη για αρκετές ημέρες λόγω χιονιού και κατολισθήσεων. Η λειτουργία δημοτικού φαρμακείου ίσως να έδινε κάποια λύση στο πρόβλημα, λένε οι κάτοικοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου