ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΠΑ.Λ. ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ Παρελθόν η Γραφιστική Από: Γιώργος Κώνστας Δημοσιεύθηκε στις: 16-09-2013 09:43:58 «Προχωράμε και δεν ξέρουμε πού πάμε. Μέσα σε μία μέρα μας κατήργησαν τις ειδικότητές μας αφήνοντάς μας ξεκρέμαστους». Οι μαθητές του Τμήματος Εφαρμοσμένων Τεχνών του ΕΠΑ.Λ. Ακρωτηρίου είναι ανάμεσα στα χιλιάδες παιδιά σε όλη τη χώρα που μετά την κατάργηση της ειδικότητας και στη συνέχεια του τμήματός τους κινδυνεύουν να μείνουν εκτός της εκπαιδευτικής διαδικασίας. «Είμαστε απογοητευμένοι. Τώρα θα πρέπει να πληρώσουμε για να κάνουμε μαθήματα για να περάσουμε σε κάποιο Τ.Ε.Ι. Μας άλλαξαν την καθημερινότητά μας διώχνοντας τους καθηγητές μας. Τώρα η χρονιά ξεκίνησε και ακόμα περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει», μας εξηγεί ο Ιάσονας Ευθυμάκης, ένας από τους μαθητές που θέλει να ασχοληθεί με τη γραφιστική. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Λεωνίδας Μαλεκάκης. «Πολλά παιδιά που ήθελαν να έρθουν στο ΕΠΑ.Λ. Ακρωτηρίου αναγκάστηκαν να αλλάξουν ειδικότητα γιατί δεν μπορούν να ακολουθήσουν αυτό που ήθελαν. Οσο για μας που είμαστε στην Γ? Λυκείου μείναμε χωρίς καθηγητές. Λένε ότι θα στείλουν κάποια στιγμή ωρομίσθιους, αλλά δεν ξέρουμε πώς θα δώσουμε εξετάσεις και πώς θα τα καταφέρουμε. Αλλαξαν τη ζωή μας και τους στόχους μας από τη μία μέρα στην άλλη», δηλώνει στα 'Χ.Ν.' ο μαθητής. Επίσης, ο Αναστάσης Μαζανάκης έβλεπε το Τμήμα Γραφιστικής ως μία ευκαιρία να καλλιεργήσει το ταλέντο του στο σχέδιο. «Τώρα δεν μπορώ να το κάνω γιατί κατήργησαν τον τομέα και οι γονείς μου δεν έχουν τη δυνατότητα να μου πληρώσουν ιδιωτική σχολή», είναι τα λόγια του μαθητή. ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ Ανάμεσα στους 7 εκπαιδευτικούς του σχολείου που βγήκαν σε διαθεσιμότητα είναι και η κα Αγγελική Ψαράκη. Ωρομίσθια από το 2003, μόνιμη από το 2009, ρίχτηκε στη διαθεσιμότητα με μία τηλεγραφική ανακοίνωση στο Διαδίκτυο, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοί της. «Υπάρχει μία τάση σε όλα τα Μ.Μ.Ε. να αποκρύπτεται το γεγονός ότι εμείς μεν μείναμε χωρίς δουλειά, αλλά έμειναν και τα παιδιά ακάλυπτα. Στην ουσία άφησαν 20.000 παιδιά χωρίς καμία δυνατότητα επιλογής και χωρίς καμία μεταβατική περίοδο από τη μία μέρα στην άλλη. Αυτά τα παιδιά θα τα βρουν κάποια στιγμή μπροστά τους», τονίζει η εκπαιδευτικός που για χρόνια δίδασκε φωτογραφία στο Τμήμα Εφαρμοσμένων Τεχνών. Οπως και το σύνολο σχεδόν των συναδέλφων της αδυνατούν να καταλάβουν πώς εν μία νυκτί βρέθηκαν στη διαθεσιμότητα, την ίδια στιγμή που οι ειδικότητές τους έχουν απήχηση στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. «Το μόνο πράγμα που μας παρηγορεί είναι ότι φύγαμε με το ζάρι. Μας έβαλαν όλους σε μία ρουλέτα και μας έπαιξαν στα ζάρια και σε όποιον... τύχαινε θα απολυόταν. Δεν μας διώχνουν γιατί ήμασταν άχρηστοι, γιατί δεν προσφέραμε, γιατί δεν είχε ενδιαφέρον το αντικείμενό μας. Μας είδαν απλά ως αριθμούς και ίσως να ήθελαν να εξυπηρετήσουν κάποια ιδιωτικά σχολεία και Ι.Ε.Κ. που αμέσως φρόντισαν να δημιουργήσουν τις ειδικότητες που καταργήθηκαν από το δημόσιο σχολείο», τονίζει. ΠΟΙΟΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ; Για την αναγκαιότητα των εφαρμοσμένων τεχνών στην Τεχνική Εκπαίδευση μιλά ο κ. Θοδωρής Μπενάκης που τέθηκε και αυτός σε διαθεσιμότητα. «Ο τομέας αυτός πάντα κάλυπτε τις ανάγκες των μαθητών μας που δεν ήταν καλοί στα Μαθηματικά, τη Φυσική, τη Χημεία, αλλά είχαν μια δεξιότητα και μια ιδιαιτερότητα στις εικαστικές και εφαρμοσμένες τέχνες, στις καλλιτεχνικές σπουδές. Για αυτό ήταν μεγάλη η συμμετοχή των παιδιών και πολλές οι επιτυχίες τους. Το αποδεικνύουν οι βάσεις στη Σχολή Γραφικών Τεχνών του Τ.Ε.Ι. Αθήνας που είναι από τις υψηλότερες τα τελευταία χρόνια. Επίσης προσέφεραν την καταλληλότερη προετοιμασία για τη Σχολή Καλών Τεχνών, κάτι που δεν υπάρχει αλλού στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση», λέει ο κ. Μπενάκης, συμπληρώνοντας πως από την κατάργηση των τομέων και των ειδικοτήτων της Τεχνικής Εκπαίδευσης αποδεικνύεται πως «τα σχολεία δεν τα κλείνουν οι γονείς ή οι μαθητές, τα κλείνει το Υπουργείο Παιδείας· αυτό είναι ξεκάθαρο». ΑΝΗΣΥΧΙΑ Προβληματισμένος από την κατάσταση που είναι υποχρεωμένος να αντιμετωπίσει μαζί με τους συναδέλφους του είναι και ο αναπληρωτής διευθυντής του ΕΠΑ.Λ. Ακρωτηρίου κ. Σωκράτης Μιχαηλέλλης. Το Τμήμα Εφαρμοσμένων Τεχνών είχε φέρει πολλά βραβεία, επαίνους, διακρίσεις για το ΕΠΑ.Λ. Ακρωτηρίου από το 2000 που ιδρύθηκε, ενώ πολλά παιδιά που αποφοίτησαν βρήκαν εργασία σε αυτόν τον τομέα. «Ηταν από τα πιο πολυπληθή τμήματα, αφού το ενδιαφέρον των μαθητών ήταν μεγάλο. Κάθε χρόνο είχαμε 1 ή και 2 δύο τμήματα στην Γ? τάξη. Η γραφιστική ήταν ένας τομέας που πολλά παιδιά επέλεγαν για την επαγγελματική τους αποκατάσταση και όχι για να πάρουν απλά ένα χαρτί απολυτηρίου. Παιδιά με καλλιτεχνική φλέβα, που είχαν κερδίσει πολλούς επαίνους, πολλά βραβεία, διακρίσεις σε διαγωνισμούς, είχαμε πολλές επιτυχίες και ήταν τιμή για το σχολείο να έχουμε αυτόν τον τομέα», λέει ο κ. Μιχαηλέλλης. Αυτή τη στιγμή η Διεύθυνση αναμένει τους ωρομίσθιους προκειμένου να καλύψει την Γ? τάξη, ενώ βρίσκεται απέναντι στην απόγνωση των μαθητών των άλλων δύο τάξεων που πήγαν στο ΕΠΑ.Λ. Ακρωτηρίου γι? αυτόν τον τομέα. «Προκαλείται μία ανωμαλία στο σχολείο. Εχουμε παιδιά στην Α? τάξη που επέλεξαν το σχολείο μας, παρότι είναι από τη Ν. Χώρα, από τα Παχιανά, από μακρινές περιοχές, για την ειδικότητα της γραφιστικής. Ομως η ειδικότητα καταργήθηκε και τώρα έχουν μείνει ξεκρέμαστα. Εχουμε παιδιά που φέτος θα πάνε στη Β? τάξη και αναγκάζονται να αλλάξουν σχολείο και να πάνε Γενικό Λύκειο ή να αλλάξουν ειδικότητα. Τα παιδιά της Γ? τάξης πάλι δεν έχουν μόνιμους καθηγητές και ακόμα περιμένουμε τους ωρομίσθιους», λέει ο αναπληρωτής διευθυντής. Καθηγητές και διευθυντής στέκονται ιδιαίτερα και στην απομάκρυνση των δύο τεχνικών Δ.Ε. -ηλεκτρολόγος και ηλεκτρονικός- από το σχολείο. «Δημιουργούνται θέματα που αφορούν την ασφάλεια των παιδιών. Η εργασία των ανθρώπων αυτών ήταν η συντήρηση των εργαστηρίων και του εξοπλισμού και η καλή τους λειτουργία, όπως και η προετοιμασία του μαθήματος. Μην έχοντας αυτούς τώρα τίθεται ακόμα και θέμα ασφάλειας του μαθήματος», επισημαίνει ο κ. Μιχαηλέλλης. ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ Ανάστατοι είναι και οι γονείς των παιδιών του ΕΠΑ.Λ. Ακρωτηρίου για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με θύματα τα παιδιά τους. «Η κόρη μου επέλεξε τον τομέα των εφαρμοσμένων τεχνών γιατί της άρεσε και ήθελε να τον ακολουθήσει στο μέλλον ως επάγγελμα. Ομως ξαφνικά τον κατήργησαν. Το κράτος πρέπει να βοηθήσει να κρατήσουμε τα παιδιά μας στη χώρα και να μην φύγουν μετανάστες», μας επισημαίνει η κα Βάλια Νικάκη, ενώ η Μαρία Βαρανάκη, μητέρα επίσης, επισημαίνει πως «πέρα από τα παιδιά μας θεωρώ πολύ τραγικό ότι κάποιοι άνθρωποι οδηγήθηκαν στη διαθεσιμότητα, στην απόλυση, στην ανεργία μετά από τόσα χρόνια προσφοράς. Ανθρωποι που κόπιασαν να είναι εδώ με 20 - 24 χρόνια μέσα στις τάξεις και στα θρανία, τους στέλνουν στην ανεργία από τη μία μέρα στην άλλη». Από τη μεριά της η κα Ευφροσύνη Ασβεστά δηλώνει την απογοήτευσή της από όσα έχουν γίνει τελευταία. «Ολα τα όνειρα του παιδιού μου έχουν γκρεμιστεί. Δεν έχει δυνατότητα στα Μαθηματικά, στη Χημεία, αλλά είναι σπάνιο ταλέντο στη ζωγραφική και στις τέχνες και δυστυχώς δεν δίνεται η ευκαιρία να το σπουδάσω. Προσωπικά δεν έχω τη δυνατόητα να το πάω σε ιδιωτική σχολή και Πανεπιστήμιο. Απαιτούνται πολλά χρήματα. Τι θα γίνει αυτό το παιδί. Αυτό το ταλέντο γιατί το κράτος δεν επιτρέπει να το καλλιεργήσει ώστε να κάνει το επάγγελμα που θέλει;», είναι το ερώτημα του γονιού.