ΓΙΑ ΤΟΥΣ “ΧΑΛΙΚΟΥΤΗΔΕΣ” Ο μουσικός δρόμος της ενηλικίωσης PrevNext Οι “Χαλικούτηδες”… ενηλικιώθηκαν. Από μια ζωντανή μπάντα διασκευών, μπαίνουν πλέον σε νέα μονοπάτια. Έχοντας συνθέσει το δικό τους -πολύχρωμο- μουσικό και στιχουργικό υλικό το παρουσιάζουν στον “Τζίτζικα” στους Αρμένους, με ελεύθερη είσοδο την Παρασκευή 19 Ιουνίου. Τα νέα δικά τους τραγούδια, η επιστροφή στις ζωντανές εμφανίσεις, η αλλαγή φυσιογνωμίας είναι μερικά από τα πράγματα που μπαίνουν στη συζήτησή μας με τον Μανώλη Ανδρουλάκη και τον Βασίλη Πιτσώνη, δύο εκ των “The Halicuti Band”. Οι πληροφορίες μας λένε ότι κάτι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια στους Χαλικούτηδες… Μανώλης Ανδρουλάκης: Σιγά-σιγά μεγαλώνουμε και ίσως… ωριμάζουμε. Μας βγήκε η ανάγκη να γράψουμε κάποια δικά μας τραγούδια, με μουσική και στίχους από τις δικές μας εμπειρίες. Οταν έχεις ένα τόσο μεγάλο υλικό -δεκαέξι τραγούδια- τότε καλό είναι να το ακούσουν και οι υπόλοιποι. Γίνατε δηλαδή από μια μπάντα διασκευών και του παίζουμε για την παρέα… πιο επαγγελματίες; Μ.Α.: Όχι παραμένουμε το ίδιο ερασιτέχνες. Απλά μπαίνουμε πιο βαθιά μέσα μας. Βγαίνουμε από τη φάση του διασκεδάζουμε τους εαυτούς μας και τους φίλους μας -που δεν είναι καθόλου κακό- και θέλουμε να εξωτερικεύσουμε όλα αυτά τα πράγματα που συσσωρεύσαμε τα τελευταία δύο χρόνια γράφοντας και ετοιμάζοντας τα νέα μας κομμάτια. Δημήτρης Πιτσώνης: Αυτό το πράγμα που γινόταν με την μπάντα τα προηγούμενα χρόνια, το ότι παίζαμε με κάθε ευκαιρία, για κοινωνικούς σκοπούς, για γλέντια μας άρεσε πάρα πολύ. Κάποια στιγμή είπαμε όμως ότι φτάνει, δεν είναι αυτό που θέλουμε πια. Επειδή έχει δημιουργηθεί και ένα δέσιμο και φιλικό και μουσικής συνύπαρξης ανάμεσα στα μέλη της μπάντας ακολουθήσαμε ένα άλλο δρόμο. Αυτό βγήκε από μόνο του, αυθόρμητα και είδαμε ότι μας εκφράζει πολύ περισσότερο να κάνουμε τα δικά μας κομμάτια. ΤΑ 16 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ Πώς θα περιγράφατε αυτά τα 16 τραγούδια σας; Β.Π.: Δύσκολο να απαντήσεις μονολεκτικά. Στιχουργικά έχουν να κάνουν με βιώματα και σκέψεις μας, κυρίως του Μανώλη που είναι ο βασικός στιχουργός. Μουσικά γίνεται ένα ωραίο μπλέξιμο, γιατί ο καθένας μας έχει διαφορετικές μουσικές καταβολές. Αλλος πιο ροκ, άλλος πιο έντεχνος, άλλος στο ρεμπέτικο. Όλα αυτά τα πράγματα παντρεύονται μεταξύ τους. Δεν μπορώ να μας κατατάξω σε κάποιο είδος. Θα ακούσεις κομμάτια μας που θα σου φανούν ροκ, άλλα με μπουζούκι, άλλα με μια απλή κιθάρα. Μ.Α.: Όπως λέει και ένας φίλος μας ο Γιάννης Μαργιούλας ο ήχος μας είναι «σαν τα πολύχρωμα φορέματα των Χαλικούτηδων». Αυτό ισχύει απόλυτα. Για τους στίχους που έχω δουλέψει αρκετά, μπορώ να πω ότι είναι βιωματικοί. Προφανώς έχω και επιρροές από αυτά που βλέπω γύρω μου. Όταν καθημερινά ακούμε για ανθρώπους που πνίγονται προσπαθώντας να περάσουν τη Μεσόγειο πιστεύω ότι είναι κάτι που με αφορά, όπως αφορά και τη μπάντα και όλους μας. Οπως επίσης όταν δεις κάτι ωραίο στο δρόμο όπως περπατάς ο καλύτερος τρόπος να το περιγράψεις είναι ένα στιχάκι, ένα τραγούδι. Γενικά θα λέγατε ότι απουσιάζουν από τα Χανιά σχήματα όπως του είδους σας; Μ.Α.: Πάντα μου έκανε εντύπωση εδώ στα Χανιά πως με εξαίρεση τα Κρητικά όπου υπάρχει μεγάλη παραγωγή και πολύ καλές δουλειές, σε αυτό που ορίζουμε ελληνική μουσική εκτός των Κρητικών υπήρχαν λίγα πράγματα και ο κύριος εκφραστής ήταν η “Οκτάβα” ένα εξαιρετικό σχήμα. Για αυτό και βρίσκω πολύ καλό να βγαίνουν νέα πράγματα. ΟΙ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ Δικά σας τραγούδια έχετε, ηχογράφηση θα κάνετε; Θα τα ακούσουμε σε κάποιο cd; Β.Π.: Επειδή δεν είμαστε επαγγελματίες μουσικοί και δεν το κάνουμε για να συμπληρώσουμε το μισθό μας, δεν είναι στις πρώτες προτεραιότητες μας. Σίγουρα θα το θέλαμε, αλλά δεν το έχουμε δρομολογήσει. Αν γίνει, καλό θα ήταν να γίνει, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Μ.Α.: Δίνουμε πολύ μεγάλη σημασία στη ζωντανή εμφάνιση, στην άμεση επικοινωνία με τον κόσμο. Θέλουμε περισσότερο να μιλάμε με τον κόσμο ζωντανά, είμαστε μια καθαρά live μπάντα. Αν μπορέσουμε να ηχογραφήσουμε το υλικό μας θα ήταν καλό, αλλά δεν μένουμε μόνο σε αυτό. Γιατί να αφιερώσει κάποιος δύο ώρες από τη ζωή του… για να έλθει και να ακούσει τους Χαλικούτηδες την ερχόμενη Παρασκευή στους Αρμένους; Μ.Α.: Γιατί θα ακούσουν κάτι νέο, κάτι πιστεύουμε πολύ ενδιαφέρον. Από την άλλη… είμαστε και ομορφόπαιδα (γέλια). Γενικά θα περάσουμε καλά. Β.Π.: Οποτε παίζουν οι “Χαλικούτηδες” πάντα υπάρχει κέφι, αν και πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε ότι αυτό που θα κάνουμε την Παρασκευή είναι τελείως διαφορετικό από τις παλιές μας εμφανίσεις. Για τον κόσμο που μας έχει παρακολουθήσει τόσες φορές στο παρελθόν πιστεύω ότι έχει ενδιαφέρον πραγματικά να ακούσει κάτι διαφορετικό από αυτήν την μπάντα. Αυτή είναι και η δική μας πρόσκληση. Να έλθουν και να ακούσουν το διαφορετικό από εμάς. Πείτε μου ένα τραγούδι από τα 16 σας… που σας εκφράζει περισσότερο; Β.Π.: Θα έλεγα “το Φρένο”. Δεν λέω ότι είναι το αγαπημένο μου, απλά είναι ο τρόπος που προέκυψε. Ενα τηλέφωνο από μένα στον Μανώλη, όπου απροειδοποίητα του λέω ότι έρχομαι να σε πάρω να πάμε για μια μπύρα… και αυτός θόλωσε, βγήκε έξω από το πλάνο του. Γι’ αυτό και στους στίχους του τραγουδιού κάπου λέει ότι του «βραχυκύκλωσα της ατζέντας του τον ρου…». Μου άρεσε πάρα πολύ ότι ο Μανώλης έφτιαξε ένα τραγούδι από ένα περιστατικό που ζήσαμε, με πολύ ωραίους στίχους. Μ.Α.: Να πω για το “Ποτέ μου δεν κατάλαβα”. Αναφέρεται στη συμπεριφορά τη δική μας στους πρόσφυγες που καταφτάνουν εδώ, όσοι φτάνουν και δεν πνίγονται. Πώς αντιδρούμε εμείς ως κοινωνία, το ότι είμαστε εν πολλοίς αδιάφοροι απέναντι σε αυτό το δράμα. Πιστεύω ότι είναι ένα συναισθηματικά δυνατό τραγούδι.