«Δείκτης» των αλλαγών στο θαλάσσιο περιβάλλον μπορούν να αποτελέσουν τα σφουγγάρια, καθώς αποτελούν από τους πιο ενδιαφέροντες οργανισμούς. Αυτό τόνισαν οι επιστήμονες που συμμετέχουν στην ερευνητική προσπάθεια που βρίσκεται σε εξέλιξη στον κόλπο των Χανίων. Επιστήμονες από το εξωτερικό όπως ο διεθνούς φήμης καθηγητής του Καναδικού Πανεπιστημίου Waterloo κ. Janusz Pawliszyn, το Πολυτεχνείο Κρήτης και το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών, πέρνουν δείγματα από σφουγγάρια σε βάθος 25 μέτρων προκειμένου να διαπιστώσουν τις αλλαγές στο περιβάλλον. «Μας ενδιαφέρει να δούμε την αντίδραση και τη συμπεριφορά των σπόγγων στο θαλάσσιο περιβάλλον. Αν δηλαδή είναι επιβαρυμένη περιβαλλοντικά η περιοχή και πως επηρεάζει αυτό τους οργανισμούς» ανάφερε ο κ. Pawliszyn. Από τη μεριά του Πολυτεχνείου Κρήτης η κ. Έλια Ψυλλάκη τόινσε πως «στην Ευρώπη ότι έχει να κάνει με τα θαλάσσια συστήματα είναι στο επίκεντρο όλων των ερευνών και πως αυτά επηρεάζουν το περιβάλλον». Χρησιμοποιώντας μια τροποποιημένη σήρυγγα με ειδική επικάλυψη προκειμένου να προσκολλούνται πάνω της οι διάφορες ενώσεις οι επιστήμονες πήραν υλικό από τα σφουγγάρια για την έρευνα τους. Καθοδηγητικό ρόλο είχε ο κ. Θάνος Νταιλιάνης μεταδιδακτορικός ερευνητής στο ΕΛΚΕΘΕ . «Οι σπόγγοι παρόλο που φαίνονται απλοί οργανισμοί είναι που απλά κάθονται σε μια επιφάνεια. Στην πραγματικότητα είναι ζωντανά εργαστήρια της φύσης. Θέλουμε να δούμε πως ανταποκρίνονται σε συνθήκες περιβάλλοντος σε πηγές ρύπανσης ή αλλαγή των συνθηκών» ανάφερε. Σημαντική ήταν η συμβολή του Συλλόγου «Φίλοι του Βυθού» που με τρία μέλη του χθες βοήθησε στην πραγματοποίηση της έρευνας, την οποία και εξήραν όλοι οι μετέχοντες. ΤΑ ΧΗΜΙΚΑ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ Οι επιστήμονες με την ιδιότητας ως ειδικοί στη χημεία ερωτήθηκαν για την επικείμενη καταστροφή εν πλω του χημικού οπλοστασίου της Συρίας. «Στα πλαίσια του συνεδρίου που είχαμε στα Χανιά συζήτησα το θέμα με συναδέλφους από την Ιταλία και αυτούς δεν τους απασχολεί καθόλου. Δεν θεωρώ ότι θα πρέπει να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας. Από την άλλη η Μεσόγειο είναι μια κλειστή θάλασσα και ακόμα και το μικρό καραβάκι που τη διασχίζει προκαλεί περιβαλλοντική επιβάρυνση. Ο φόβος του ατυχήματος υπάρχει, όπως υπάρχει στο κάθετι που κάνουμε» είπε η κ. Ψυλλάκη. Από τη μεριά του ο κ. Pawliszyn σημείωσε ότι πριν ξεκινήσουν η καταστροφή χημικών σε τόσο μεγάλο όγκο θα πρέπει να γίνεται πειραματικά και μικρή κλίμακα ώστε να μελετηθούν καλύτερα όλα τα ενδεχόμενα. Γ.ΚΩΝ.