ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ - “ΧΑΪΝΗΔΕΣ”: «Η πολιτιστική πτώχευση είχε έλθει πριν την οικονομική» DSC_0048Μια κουβέντα -δεν την λες εύκολα και συνέντευξη- με τον Δημήτρη Αποστολάκη από τους “Χαΐνηδες”, είναι αρκετή ώστε να χαθείς στα μονοπάτια της φιλοσοφίας, της φυσικής, της πολιτικής, του κάθε τι που έχει να κάνει με τον άνθρωπο και τη φύση. Τον έχουν πει εκκεντρικό, τον έχουν πει και τρελό, αλλά όλα αυτά μόνο ως αστεία εκλαμβάνονται από τον ίδιο. Εξω καρδιά, όπως και τα τραγούδια του, άνθρωπος αληθινός, σε κερδίζει με το χαμόγελο, τη θετική του ενέργεια, την πάντα τεκμηριωμένη άποψή του. Γιατί μπορεί να συμφωνήσεις ή να διαφωνήσεις με αυτά που λέει αλλά σίγουρα δεν θα βρεις κάτι που να μην είναι αληθινό και βγαλμένο από τη ψυχή του και αυτό σε μια εποχή που η υποκρισία και το “φαίνεσθαι” περισσεύει… μετράει και μετράει πολύ! Θα γίνετε λοιπόν οι “Χαΐνηδες” Ευρωπαίοι… Ετοιμάζεστε στα τέλη Ιανουαρίου για την ευρωπαϊκή σας περιοδεία σε μεγαλουπόλεις του εξωτερικού, πώς προέκυψε αυτό; Ειλικρινά δεν ξέρω! Οι περιοδείες, οι δίσκοι και τα βιβλία, είναι γεγονότα. Γεγονότα που αυτοπραγματώνονται, που μας καλούν να υπηρετήσουμε την εξέλιξή τους. Καμιά φορά εμείς σαν ατομικές μονάδες νομίζουμε ότι είμαστε οι δημιουργοί, οι παραγωγοί των γεγονότων με μια αφελή αλαζονεία. Στην ουσία υπακούμε σε μια αναγκαιότητα των καιρών. Αυτό που μου αρέσει να κάνω είναι να αφιερώνομαι στην έρευνα, στην εξερεύνηση του αγνώστου, όπως οφείλει να κάνει ο κάθε πνευματικός δημιουργός. Η τέχνη και η επιστήμη δεν είναι κάτι παραπάνω από εξερεύνηση του αγνώστου όπως έλεγε και ο Αϊνστάιν. Από το συναίσθημα αυτής της εμπειρίας προκύπτει η αληθινή τέχνη και επιστήμη. Οπότε καταβυθίζομαι σαν άλλος δύτης στον σκοτεινό ωκεανό της ύπαρξης και αν στην τύχη πιάσω και κανά ψάρι… έχει καλώς. Αυτή τη συλλογιστική σας που μου περιέγραψες φαίνεται ότι την ενστερνίζεται και την αντιλαμβάνεται ο κόσμος, γι’ αυτό και ως “Χαϊνηδες” βρίσκεστε πολύ ψηλά στην εκτίμησή του… Κοίτα, είναι πολύ οικουμενικά οικονομικό να είσαι αυτό που δηλώνεις. Πρόσεξε δεν εννοώ χρηματικά οικονομικό! Ακόμα και ένας γεωργός στο χωριό αν ζει ψεύτικα, γελάνε πίσω από την πλάτη του όλοι οι χωριανοί του! Το ίδιο και μια ομάδα ανθρώπων που ανεβαίνουν στη σκηνή και τους βλέπουν πολλοί άνθρωποι σε διάφορα μέρη της χώρας. Αν κάνουν το λάθος να δηλώνουν άλλο από αυτό που είναι, μπορεί να επιβιώσουν σε ένα συννεφένιο θρόνο, αλλά κάποια στιγμή βρέχει, το σύννεφο εξαφανίζεται και τότε πληρώνουν με τόκο ό,τι έχουν κερδίσει. Και όχι μόνο αυτοί αλλά και όλες οι γενιές που έχουν αναθρέψει! Φαντάζομαι ότι δεν αποδέχεσαι την “ταμπέλα” που σας έχουν βάλει ότι είστε ένα σχήμα κρητικής μουσικής; Είναι ηλίθιο, ρατσιστικό και επικίνδυνο αυτό περί κρητικής μουσικής. Δεν χρειάζεται να πουλήσω την Κρήτη και την κρητική καταγωγή μου. Αυτό έτσι και αλλιώς φαίνεται στο γλωσσικό μου κώδικα, στη συμπεριφορά μου. Η Κρήτη είναι η μητρική μας γλώσσα. Αλλά οι λαοί δεν κρίνονται από αυτό που έχουν αλλά από αυτό που δίνουν. Από τα ιερά τους παντρέματα. Για τους “Χαΐνηδες” ένας μελετητής του μέλλοντος θα πάθει και λίγο πλάκα ακούγοντας τα κομμάτια τους. Το ένα κομμάτι έχει ως βάση την Κρήτη, το άλλο ρουμανοβαλκάνιο, το άλλο σερβοβαλκάνιο, άλλο τζαζ, άλλο ροκ, άλλο μπλουζ, μαθαίνουμε διαρκώς πράγματα που παντρεύονται αβίαστα μέσα μας. Οι “Χαΐνηδες” είναι ανένταχτοι. Σίγουρα δεν κατατάσσονται σε κάποιο μουσικό είδος. Στην παρουσίαση του βιβλίου σου στα Χανιά, κόσμος που βρέθηκε εκεί ακούγαμε να λέει ότι ευχαριστήθηκε πολύ διαβάζοντάς το και γέλασε, κάτι που το θεώρησες πολύ σημαντικό. Γιατί; Μα γιατί το γέλιο είναι η μεγαλύτερη προσευχή, ο ύψιστος διαλογισμός και η καλύτερη γυμναστική του ανθρώπινου σώματος και είναι και… αντιγηραντικό. Το γέλιο είναι ένας τρομερός τορναδόρος που από το τρανταχτό γέλιο της παρέας μέχρι τον αυτοσαρκασμό κάνει τον άνθρωπο πιο οξυδερκή, του δίνει προσωπική ταυτότητα. Το γέλιο αποτελεί επαναστατική πράξη στο σύννεφο της κατάθλιψης που έχει κάτσει πάνω από τον ελλαδικό χώρο. Είσαι από αυτούς που περίμεναν να συμβεί αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια, η κρίση, η κατάρευση των πάντων; Δες το “Μακρύ χειμώνα” τη δεκαετία του ’90, την αρθρογραφία μας, τις συνεντεύξεις μας. Ουρλιάζαμε ότι είμαστε πτωχευμένοι από τότε. Γιατί ο ελλαδικός χώρος αποτελούνταν από κοινωνίες, απόλυτα πολιτισμικά πτωχευμένες. Οταν χάσεις το πολιτισμικό σου κεφάλαιο θα χάσεις και το οικονομικό κεφάλαιο. Μιλάγαμε για κρίση και όλοι γελούσαν, ο κόσμος το κατάλαβε όταν η κρίση κτύπησε την τσέπη του. Η κρίση όπως προϋπήρχε και ήταν βαθύτατα πολιτισμική. Πλέον μας λένε ότι είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι στην κρίση και ότι «μαζί τα φάγαμε»… Στο λέω προκλητικά ότι συμφωνώ με τον Πάγκαλο ότι τα φάγαμε μαζί! Αλλά πού είναι η διαφορά; Οτι ο καθένας έχει το μικρό ή το μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Και το πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν αυτοί που έχουν δημόσιο λόγο, δηλαδή: Δημοσιογράφοι, πολιτικοί και καλλιτέχνες, αυτοί μιλάνε σε πολύ κόσμο. Τώρα αν ο πατέρας μου από την κοινή αποθήκη έφαγε ένα πιάτο στάρι και κάποιοι ολόκληρους τόνους σταριού είναι το ίδιο; Ή ο Πάγκαλος και το πολιτικό σύστημα που ήταν οι κλειδούχοι της αποθήκης έχουν το πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης; Ολοι φταίμε αλλά αυτοί που έχουν το δημόσιο λόγο οδήγησαν τη χώρα στα βράχια. Ανησυχείς για το μέλλον μας ως ανθρώπινο είδος; Η κατάσταση στον πλανήτη είναι ανισόρροπη γιατί ο άνθρωπος δεν έχει την πνευματικότητα να διαχειριστεί τα τρομερά τεχνολογικά επιτεύγματά του. Βρισκόμαστε σε μια μοιραία κατάσταση που γιατρεύεται ή με μια μεγάλη ασθένεια ή ένα μεγάλο έρωτα. Ας ελπίσουμε να συμβεί το δεύτερο… Το τεχνολογικό επίτευγμα δεν είναι από μόνο του καλό ή κακό. Βλέπεις ένα μαχαίρι κόβει το ψωμί και σφάζει και άνθρωπο. Εξαρτάται από τη συνειδητότητα της παγκόσμιας κοινότητας και τη διάχυση του πολιτισμικού κεφαλαίου να χρησιμοποιήσει για το καλό της οποιοδήποτε τεχνολογικό επίτευγμα. Και κάτι προσωπικό για το τέλος. Εχουμε διαβάσει να σε λένε περίεργο και εκκεντρικό… πώς τα αντιμετωπίζεις όλα αυτά; Εκκεντρικός; Μάλλον… φυγοκεντρικός σαν τα ελαιοτριβεία (γέλια) είναι καλύτερο. Δεν τους καταλαβαίνω τους χαρακτηρισμούς αυτούς, αφού καλά-καλά εγώ δεν γνωρίζω τον εαυτό μου, πώς να καταλάβω τους χαρακτηρισμούς αυτούς; Ποτέ σε αγρανάπαυση! Ως “Χαΐνηδες” αυτήν την εποχή γράφετε μουσική, τραγούδια, ετοιμάζετε κάτι ή βρίσκεστε σε αγρανάπαυση; Αγρανάπαυση; Ε! δεν το λες και αγρανάπαυση. Πέρυσι είχαμε η συνεργασία με τον Ψαραντώνη με το “Πέρα από τα σύνορα”, την παράσταση το “Σωματίδιο του θεού” και τον “Ερωτόκριτο” που πήραν τόσο καλές κριτικές, το βιβλίο, οι ευρωπαϊκές περιοδείες. Εγώ που πάντα μου αρέσει να κείτομαι και να κοιτάζω το ταβάνι, με πιάνουν τα γεγονότα και είμαι από τα βουνά στις θάλασσες και από τους κάμπους στα λαγκάδια. Παράξενα τοπία εξερεύνησης με καλούν συνεχώς. Read more: http://www.haniotika-nea.gr/i-politistiki-ptochefsi-iche-elthi-prin-tin-ikonomiki/#ixzz3ywXl7zPl Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook