ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Νικητές στον αγώνα για μόρφωση Από: Γιώργος Κώνστας Δημοσιεύθηκε στις: 22-06-2013 08:37:54 Κουζίνα εστιατορίου, διάβασμα, σχολείο ήταν η καθημερινότητα για τον 24χρονο Ανδρέα Τσαπάκη μαθητή του νυκτερινού λυκείου Χανίων που πιστεύει ότι κατάφερε να μπει στη σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων. Άνεργη μεν, στα 49 της αλλά με αστείρευτο πάθος για γνώση η κα Μαρία Αλεξίου μαθήτρια και αυτή του νυκτερινού λυκείου με τους βαθμούς που έγραψε περνάει σε κάποια σχολή. Δύο απο τους πολλούς ανθρώπους που δεν παραιτήθηκαν από τον αγώνα για να σπουδάσουν. «Σταμάτησα το σχολείο στα 16 γιατί... δεν είχα μυαλό! Δεν ήθελα το σχολείο τότε, δεν μου άρεσε το περιβάλλον! Μετά το στρατό "έπηξε" το μυαλό. Συνειδητοποίησα πόσο μεγάλο λάθος είχα κάνει. Πήγα σε μια σχολή μαγειρικής και έκτοτε δουλεύω μάγειρας αλλά αποφάσισα να πάρω και το απολυτήριο του λυκείου. Πήγα λοιπόν στο νυκτερινό λύκειο Χανίων» εξηγεί ο Ανδρέας, μιλώντας στα "Χανιώτικα Νέα". Πλέον το "μοτό" του είναι «είτε 20 είτε 120 πήγαινε σχολείο» για όποιον το σταμάτησε νωρίς και σκέφτεται να ξανακαθήσει στα θρανία. «Δεν είμαι άνθρωπος που λέει μεγάλα λόγια αλλά οι καθηγητές στο νυκτερινό λύκειο Χανίων κάνουν τεράστια δουλειά. Ο διευθυντής, οι καθηγητές είναι καταπληκτικοί. Εγώ ήμουν ο πιο μικρός της παρέας και συνειδητοποιείς ότι το λάθος το δικό σου το έχουν κάνει και άλλοι πολλοί και μάλιστα άργησαν κιόλας για το διορθώσουν» τονίζει. Όλο αυτό το διάστημα βέβαια δεν έπαψε να εργάζεται. Η καθημερινότητα ήταν δουλειά, ένα μπάνιο σπίτι, διάβασμα, σχολείο. «Από τα αγαπημένα μου μαθήματα ήταν οι αρχές οικονομικής θεωρίας. Οσο για το χειρότερο η φυσική που έγραψα και πολύ άσχημα. Ωστόσο πρέπει να περνάω στην σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων. Θέλω Θεσσαλονίκη γιατί εκεί είναι και η κοπελιά μου. Το αντικείμενο αυτό των σπουδών θα με βοηθήσει για τη δουλειά μου ως μάγειρας γιατί στην κουζίνα είναι σημαντικό να διευθύνεις τον ανθρώπινο παράγοντα. ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ ΕΤΩΝ... 49 «Λόγω κάποιων συγκυριών της εποχής πήγα σχολείο μέχρι τη Β΄ γυμνασίου και μετά σταμάτησα. Εργάστηκα σε μια επιχείριση για χρόνια μετά έκανα δικό μου ραφείο έτοιμων ενδυμάτων. Όμως πάντα είχα το απωθημένο του σχολείου, έτσι αποφάσισα κάποια στιγμή να ξεκινήσω και πάλι από την αρχή» είναι τα λόγια της κας Μαρίας Αλεξίου. Άνθρωπος με καλή διάθεση, με το χαμόγελο στα χείλη, αλλά και με πολλή όρεξη να καλύψει τον χαμένο της χρόνο, πήγε στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας και στη συνέχεια με παρότρυνση φίλων στο νυκτερινό λύκειο. «Έδωσα πανελλήνιες εξετάσεις περισσότερο για εμπειρία. Είναι πράγματι μια ψυχοφθόρα διαδικασία, καταλαβαίνω απόλυτα τώρα τα παιδιά που δίνουν εξετάσεις και το άγχος τους. Πρώτη συμβουλή προς τους γονείς των παιδιών; Μην στέκεστε απ? έξω από τα εξεταστικά κέντρα όταν γράφουν. Τα γεμίζετε με περισσότερο άγχος» μας αναφέρει. Δύσκολο μάθημα για την κα Μαρία τα Λατινικά καθώς μας εκμυστηρεύται πως δεν τα πάει καλά με τις ξένες γλώσσες. Αντίθετα το δυνατό της "όπλο" είναι η έκθεση. «Τίποτα δεν θα καταφέρναμε όμως χωρίς τους καθηγητές μας. Είναι φανταστικοί, εξαιρετικοί όλοι τους, άνθρωποι πρώτα από όλα. Σε όποιον δεν κατάφερε να τελειώσει το σχολείο στην ώρα του, η δική μου συμβουλη είναι να το ξαναδοκιμάσει και δεν θα το μετανιώσει. Δεν είναι μόνο οι γνώσεις, αλλά οι καταστάσεις, οι εμπειρίες, οι άνθρωποι που γνωρίζεις. Τα οφέλη που θα αποκομίσουν θα είναι τεράστια. Προσωπικά αν δεν περάσω εκεί που θέλω, θα ξαναδώσω πανελλήνιες εξετάσεις και του χρόνου. Πλέον έχω πάρει τον αέρα...» λέει χαμογελώντας.