Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΣΦΑΚΙΩΝ


«Ζούμε στο χωριό του Καλλικράτη»

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Κώνστας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010


Ο 50χρονος   Μανώλης Μανουσέλης με  τη σύζυγό του  Αγγελική και  τον 7χρονο  γιο τους Σήφη είναι οι  μοναδικοί κάτοικοι του  Καλλικράτη  Σφακίων στα  Χανιά, του όμορφου, ορεινού και ιστορικού χωριού
«Άκουσα το όνομα Καλλικράτης και απόρησα. Νόμισα για λίγο ότι αναφέρονταν σε εμάς, αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι δεν είχε σχέση. Άλλος ο αρχαίος αρχιτέκτονας Καλλικράτης και άλλος ο Μανούσος Καλλικράτης, από τον οποίο πήρε το όνομα το χωριό μας».

O 50χρονος Μανώλης Μανουσέλης με τη σύζυγό του Αγγελική και τον 7χρονο γιο τους Σήφη είναι οι μοναδικοί κάτοικοι του Καλλικράτη Σφακίων στα Χανιά, του όμορφου, ορεινού και ιστορικού χωριού.

Ο κ. Μανουσέλης είναι κτηνοτρόφος και παραμένει στο χωριό όπου γεννήθηκε. «Από παλιά ακόμα όταν στον Καλλικράτη ζούσε και άλλος κόσμος, τον χειμώνα πολλοί έφευγαν και κατέβαιναν χαμηλά. Λόγω κρύου κατέβαζαν τα κοπάδια για να ξεχειμωνιάσουν, αλλά και για να πάνε τα παιδιά στο σχολείο. Το καλοκαίρι πάλι επέστρεφαν. Όταν ήμουν παιδί υπήρχε σχολείο και στον Καλλικράτη με περίπου 35 παιδιά. Ήταν καλοκαιρινό, λειτουργούσε δηλαδή από τον Μάρτιο μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου. Έκλεινε από τις 15 Δεκεμβρίου μέχρι τον Μάρτιο και μερικές ημέρες τον Αύγουστο».

Παλαιότερα ο Καλλικράτης ανήκε στην κοινότητα Πατσιανού και με την πρώτη διοικητική μεταρρύθμιση τη δεκαετία του ΄90 πέρασε στον δήμο Σφακίων. «Δεν είδα να αλλάζει πολύ η ζωή μας με τον Καποδίστρια. Τώρα το καινούργιο σχέδιο δεν ξέρω τι θα περιλαμβάνει για τα Σφακιά. Γενικά στο χωριό έγιναν κάποια πράγματα, αλλά ήταν πια αργά, ο κόσμος είχε φύγει. Το ηλεκτρικό ρεύμα ήλθε το 1982, η άσφαλτος έφθασε το 2000, ενώ ακόμα το καλοκαίρι υποφέρουμε λόγω έλλειψης νερού. Κουβεντιάζουν εδώ και χρόνια για την κατασκευή λιμνοδεξαμενής, αλλά δεν βλέπουμε να γίνεται κάτι». Δεν ήταν λίγες οι φορές που και ο κ. Μανουσέλης σκέφθηκε να φύγει από το χωριό όπως οι άλλες οικογένειες. «Από μικρός το είχα κατά νου, αλλά από τότε έλεγαν ότι θα αλλάξουν τα πράγματα, θα γίνει κάτι και εδώ. Οι δρόμοι όμως έγιναν αργά, είχε φύγει ο κόσμος. Πριν από 20 χρόνια έφυγαν οι νεώτεροι. Τους ανθρώπους τους πήρε ο τουρισμός και το χρήμα. Κατέβηκαν στα παραλιακά. Εδώ δεν μπορείς να ασχοληθείς παρά μόνο με την κτηνοτροφία, η οποία πλέον δεν έχει καμία προοπτική, είναι σχεδόν διαλυμένη».

Ο κ. Μανουσέλης σηκώνεται κάθε πρωί στις έξι για να ταΐσει τα πρόβατα, μετά ασχολείται με τα μελίσσια και το αμπέλι του. Το απόγευμα είναι ώρα συγκέντρωσης στο σπίτι δίπλα στο τζάκι. Ο μικρός Σήφης παίζει δίπλα. «Θα ήθελα να έχω παιδιά για να παίζω, αλλά έχω αρνάκια και παίζω με αυτά» λέει ο πιτσιρικάς. Κάθε πρωί ένα ταξί τον παραλαμβάνει για τον μεταφέρει στο σχολείο του στα Μυριοκέφαλα Ρεθύμνου. Τα τελευταία χρόνια για να δώσει πνοή ζωής στο χωριό ο δήμος Σφακίων διοργανώνει τα Καλλικράτεια, εκδηλώσεις που έχουν στόχο να κάνουν το χωριό επίκεντρο της πολιτιστικής ζωής στην περιοχής έστω για λίγες ημέρες. «Τα Καλλικράτεια είναι ένας θεσμός του δήμου Σφακίων που άρχισε το 2004 και από τότε διοργανώνονται κάθε χρόνο τον μήνα Ιούλιο. Συγκεντρώνουν μάλιστα πλήθος επισκεπτών από όλη την Κρήτη».


Ποιος ήταν ο Μανούσος Καλλικράτης

Ο Μανούσος Καλλικράτης, από τον οποίο πήρε το χωριό το όνομά του, ήταν τοπικός ήρωας. Επικεφαλής περίπου 1.300 εθελοντών από την Κρήτη βρέθηκε το 1453 στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να υποστηρίξει τις προσπάθειες για την απόκρουση των Οθωμανών. Η ανδρεία τους αναγνωρίστηκε από τον Μωάμεθ που μετά την Άλωση της Πόλης και αφού οι Κρητικοί συνέχιζαν να αντιστέκονται στους τρεις πύργους που υπερασπίζονταν, τους επέτρεψε να φύγουν με τον οπλισμό τους. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας και στις συνεχείς επαναστάσεις των Κρητικών το χωριό κάηκε πολλές φορές από τους κατακτητές. Το ίδιο έκαναν και οι ναζί, οι οποίοι το 1943 κατά τη διάρκεια επιδρομής στον Καλλικράτη εκτέλεσαν 29 άνδρες του χωριού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου