Γ. Σαρρής: Μόνιμη λύση αντί για πελατειακές λογικές για τη Νέα Χώρα DSC_0048_1Ολοκλήρωση της μελέτης και εφαρμογής για την ανάπλαση της οδού Παπανικολή στην παραλία της Νέας Χώρας και μέχρι τότε παραχώρηση στα καταστήματα για τραπεζοκαθίσματα του πεζοδρομίου που βρίσκεται από την πλευράς τους. Αυτή είναι η θέση της παράταξης «Πρωτοβουλία Χανιωτών: Πρώτα ο Άνθρωπος» που έδωσαν συνέντευξη τύπου στα τοπικά μέσα ενημέρωσης για το ζήτημα της ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων στη παραλία της Νέας Χώρας που θα συζητηθεί στο Δ.Σ. της Δευτέρας. Παράλληλα ο κ. Σαρρής άφησε αιχμές στις προηγούμενες δημοτικές αρχές για διαιώνιση μια κατάστασης ανομίας προκειμένου «αν εξυπηρετήσουν τις πελατειακές τους σχέσεις», ενώ κατηγόρησε τη σημερινή δημοτική αρχή ότι καθυστερεί να φέρει το θέμα προς συζήτηση. Ειδικότερα η δήλωση του κ. Σαρρή με βάση την ανακοίνωση της παράταξης του έχει ως εξής: «Είναι θεμιτό στα μέσα Ιουλίου ο Δήμος να μην έχει αποφασίσει ποιος θα είναι ο παραχωρούμενος χώρος για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων στην ακτή Παπανικολή της Νέας Χώρας; Με βάση τη σχετική νομοθεσία, ο Δήμος έχει το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να αποφασίσει μέσα στον Ιανουάριο κάθε χρονιάς ποιοι θα είναι οι παραχωρούμενοι χώροι. Εκείνο που προκαλεί εντύπωση ανατρέχοντας στις σχετικές αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων, από το 2000 και μετά, είναι ότι φαίνεται ξεκάθαρα πως το πρόβλημα δεν προέκυψε φέτος αλλά επαναλαμβάνεται επί 15 χρόνια με διάφορες παραλλαγές πάνω στο ίδιο μοτίβο, μία από τις οποίες είναι και η φετινή. Μια πρακτική που χαρακτηρίζεται από προχειρότητα, παζαρέματα, με έντονα χαρακτηριστικά συναλλαγής και εξυπηρέτησης ημετέρων, προτάσεις αντιφατικές και διφορούμενες, που ως αποτέλεσμα είχαν ένα καθεστώς ανομίας και καταπάτησης του δημόσιου χώρου εις βάρος των κατοίκων αλλά και αρκετών επιχειρήσεων της περιοχής. Μέχρι το 2009 (επί δημαρχίας Βιρβιδάκη) οι σχετικές αποφάσεις για την ακτή Παπανικολή με μικρές διαφορές έλεγαν: Α) Παραχώρηση των πεζοδρομίων που βρίσκονται μπροστά στα καταστήματα, δηλαδή νότια του δρόμου. Β) Παραχώρηση τμήματος του δρόμου για τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων και μάλιστα στο βόρειο τμήμα του δηλαδή από τη μεριά της θάλασσας, αλλά να υπάρχει όριο ώστε το πλάτος του οδοστρώματος να μην είναι μικρότερο των 4,5 μέτρων. Τηρήθηκε; Γ) Απαγόρευση της στάσης και της στάθμευσης όλο το 24ωρο! Εφαρμόστηκε; Δ) Απαγόρευση της κυκλοφορίας από τις 8 το απόγευμα έως 2 τα ξημερώματα και από 1 Μαΐου έως 31 Οκτωβρίου, εκτός οχημάτων ανάγκης. Τηρήθηκε; Ε) Το πεζοδρόμιο προς την πλευρά της θάλασσας να είναι στην αποκλειστική χρήση των πεζών. Τηρήθηκε; Το 2009 λόγω των οξύτατων προβλημάτων αλλά και δυστυχημάτων που δημιουργήθηκαν και με τη σύμφωνη γνώμη της τροχαίας, αποφασίστηκε το κλείσιμο του δρόμου με αλυσίδες. Δηλαδή ένας χώρος που απαλλοτριώθηκε για να γίνει δρόμος, μετατράπηκε σε αυλή και προέκταση των επιχειρήσεων. Στην ουσία απαγορεύτηκε η πρόσβαση οδικώς στην περιοχή και η διέλευση από αυτή τις γνωστές ώρες και ημέρες. Είναι σαφές ότι και αυτή η λύση ήταν αναποτελεσματική, γι’ αυτό τον Απρίλη του 2011(επί δημαρχίας Σκουλάκη) άλλαξε και αποφασίστηκε να αποσυρθούν οι αλυσίδες και ο αποκλεισμός της περιοχής. Η νέα απόφαση ήταν πανομοιότυπη με εκείνες των αρχών του 2000 με την προσθήκη οι καταστηματάρχες να μην τοποθετούν τραπεζοκαθίσματα πάνω στο δρόμο αλλά να τοποθετήσουν πρώτα κινητά ξύλινα βάθρα πάνω στο δρόμο και στη συνέχεια να βάλουν τα τραπεζοκαθίσματα πάνω στα βάθρα. Δύο μήνες αργότερα διαπιστώθηκε ότι βάθρα δεν είχαν τοποθετηθεί από κανένα κατάστημα (εκτός από ένα) γι’ αυτό αλλάζει και πάλι η απόφαση! Συγκεκριμένα, ορίζεται να αρθεί η απαγόρευση της κυκλοφορίας αλλά να υπάρχει ανώτατο όριο ταχύτητας 30χλμ/ώρα! Παράλληλα αποφασίστηκε να μην απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση γενικά, αλλά να περιορίζεται μόνο στις περιοχές του δρόμου που δεν υπάρχουν τραπεζοκαθίσματα! Όλα τα προηγούμενα χρόνια οι δύο κυρίαρχες παρατάξεις του Δήμου έπαιξαν πεντακάθαρα το παιγνίδι των εντυπώσεων αφού, αν και επί της ουσίας συντηρούσαν την ίδια κατάσταση, αρκετές φορές αυτοί που ήταν στην αντιπολίτευση διαφωνούσαν με αυτά που οι ίδιοι πρότειναν όταν ήταν στο τιμόνι του Δήμου. Από τα πρακτικά αναδεικνύεται ένας ωμός παραγοντισμός, όπως για παράδειγμα υπήρξε πρόταση να επιτρέπεται η κυκλοφορία στην Παπανικολή μόνο για τους Νεοχωρίτες! Σήμερα, η δημοτική αρχή δεν έχει φέρει καν το ζήτημα προς συζήτηση στο ΔΣ! Εδώ και 4 μήνες συζητά κατ’ ιδίαν με το σύλλογο των καταστηματαρχών και μόλις τέλη Ιουνίου μίλησε με τους φορείς της Ν. Χώρας κατόπιν αιτήματός τους. Στη συνέχεια, κάλεσε σε διαβούλευση τους καταστηματάρχες και τους επικεφαλής των παρατάξεων στην οποία απουσίαζαν οι παρατάξεις Σκουλάκη και Παπαδογιάννη. Εκεί ακούσαμε και πάλι παρόμοιες προτάσεις με αυτές που ήδη έχουν εφαρμοστεί και ο δήμαρχος υποσχέθηκε να φέρει το θέμα στο επόμενο ΔΣ. Όμως στο επόμενο ΔΣ δεν ήταν το θέμα στην ημερήσια διάταξη όπως είχε υποσχεθεί, γι’ αυτό και οι καταστηματάρχες ήρθαν στο ΔΣ και απαίτησαν να συζητηθεί το θέμα. Στο τέλος της συζήτησης ο δήμαρχος αιφνιδιάζοντας ακόμη και τα μέλη της παράταξής του, πρότεινε να τοποθετηθούν τραπεζοκαθίσματα και στο πεζοδρόμιο προς τη μεριά της θάλασσας, αλλά λόγω των αντιδράσεων στη συνέχεια την απέσυρε χωρίς να τεθεί σε ψηφοφορία καταλήγοντας ότι απόφαση θα πάρουν οι αρμόδιες υπηρεσίες! Η αρμόδια υπηρεσία καθώς και η τοπική κοινότητα προτείνουν να τοποθετηθούν τραπεζοκαθίσματα μόνο στο νότιο πεζοδρόμιο και αυτή ήταν και η εισήγηση του προέδρου της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής που συνεδρίασε δύο φορές αλλά δεν πήρε απόφαση λόγω έλλειψης απαρτίας, αφού και στις δύο συνεδριάσεις απουσίαζαν τα 8 από τα 11 μέλη. Τυχαίο; Όχι διότι η νομοθεσία ορίζει ότι σε αυτή την περίπτωση το θέμα μπαίνει στο επόμενο ΔΣ χωρίς να υπάρχει εισήγηση! Εκείνο που καταλαβαίνει κανείς είναι ότι η λογική των μυστικών συζητήσεων, των συναλλαγών, της προχειρότητας, της έλλειψης στοιχειώδους προγραμματισμού και των απαράδεκτων, χωρίς αξιοπιστία λύσεων, καλά κρατεί. Η αξιοποίηση της συσσωρευμένης εμπειρίας λέει κάτι πολύ απλό: Η παραχώρηση δημόσιου χώρου σε επιχειρήσεις χρειάζεται να γίνεται με διαφανείς και ξεκάθαρους κανόνες, ώστε να πείθονται οι ενδιαφερόμενοι, αλλά και να ελέγχεται η τήρηση τους. Αυτό σημαίνει λύση προς όφελος και των επιχειρηματιών αλλά και προς όφελος των υπόλοιπων δημοτών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η λύση για τη χρονιά αυτή είναι η παραχώρηση των πεζοδρομίων που βρίσκονται στη μεριά των καταστημάτων, ο δρόμος ανοιχτός, ενώ το βόρειο πεζοδρόμιο να ανήκει αποκλειστικά στους πεζούς δημότες και επισκέπτες. Όμως και αυτή η πρόταση δεν λύνει το πρόβλημα σε μόνιμη βάση. Καλώς η δημοτική αρχή έχει αποφασίσει την εκπόνηση σχεδίου ανάπλασης της ακτής Παπανικολή. Η μελέτη εξ όσων γνωρίζουμε έχει προχωρήσει και είναι απορίας άξιον γιατί, μετά από τόσο χρόνο, ακόμα δεν έχει τεθεί έστω και σε μια αρχική διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους δημότες. Ευχόμαστε αυτή η μυστικοπάθεια και η αδιαφάνεια να μην υποκρύπτει λογικές συναλλαγής και παζαρέματος για άλλη μια φορά. Φτάνει πια!»