ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΟΥΣΙΩΝ ΑΠΟ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ “Κλειδί” η οικογένεια » Επισημάνσεις ειδικών με αφορμή την έκκληση του διευθυντή του 1ου ΕΠΑ.Λ. Χανίων Γράφει: Γιώργος Κώνστας - 1 Οκτωβρίου 2014 9:47 πμ - Σχολιάστε Γαβριλάκης Γαβριλάκης Τσαουσακος Τσαουσακος Κοκκινακος Κοκκινακος Γαβριλάκης Γαβριλάκης ΤσαουσακοςΚοκκινακοςΓαβριλάκης Η οικογένεια αποτελεί το “Α” και το “Ω” στο ζήτημα της αντιμετώπισης της χρήσης ουσιών από ανηλίκους, λένε ειδικοί επιστήμονες και εκπρόσωποι Φορέων που καταπιάνονται με το θέμα των εξαρτήσεων. Μετά την αγωνιώδη έκκληση του διευθυντή του 1ου ΕΠΑ.Λ. Χανίων, τα “Χ.Ν.” απευθύνθηκαν στους Γιώργο Γαβριλάκη επιστημονικό υπεύθυνο του ΚΕΘΕΑ, Γιώργο Κοκκινάκο πρώην διευθυντή στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας και Γιώργο Τσαουσάκο μέλος του Εθνικού Συμβουλίου κατά των ναρκωτικών. «Ειδικά σε αυτήν την ηλικία δεν μπορείς να βάλεις ένα παιδί σε θεραπεία, το στιγματίζεις και το κάνεις πιο επιθετικό», λέει ο κ. Γιώργος Γαβριλάκης επιστημονικός υπεύθυνος του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων στα Χανιά. ΣΧΟΛΕΣ ΓΟΝΕΩΝ – ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ Η ηλικία έναρξης της παράνομης χρήσης έχει πέσει κατά μέσο όρο στα 14 – 15 χρόνια. «Είναι η ηλικία που κάποιος ξεκινά να “παίζει” με τις ουσίες. Τότε που τελειώνει το Γυμνάσιο και βρίσκεται στην αρχή του Λυκείου. Στους ανήλικους το πιο σημαντικό πράγμα είναι η οικογένεια δηλαδή διαβάζοντας και το ρεπορτάζ των “Χ.Ν.” ήταν πολύ σημαντική η παρατήρηση του διευθυντή του σχολείου ότι ο Σύλλογος Γονέων είναι ανενεργός ή υπολειτουργεί. Οι γονείς είναι το “κλειδί”, ώστε τα παιδιά να έχουν μια καλύτερη εξέλιξη», τονίζει ο κ. Γαβριλάκης που σημειώνει δύο βήματα που πρέπει να ακολουθούνται σε περιπτώσεις που μια κοινότητα όπως το σχολείο διαπιστώνει ότι τα μέλη της κινδυνεύουν: • Το πρώτο βήμα που συστήνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις εμείς ως ΚΕΘΕΑ είναι η δημιουργία Σχολών Γονέων. Αυτό είναι το πιο αποτελεσματικό εργαλείο. Το να στιγματίσουμε έναν έφηβο σε αυτήν την ηλικία είναι ό,τι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε. Θεωρώ ότι από τις Σχολές Γονέων θα πρέπει να ξεκινήσουμε. Ολοι οι γονείς πάντα κάνουν το καλύτερο για τα παιδιά τους είμαι πεπεισμένος γι’ αυτό. Αυτό όμως που θεωρούν καλύτερο δεν είναι βοηθητικό τις περισσότερες φορές για το παιδί. Μπορεί να κάνουμε όλα τα χατίρια για το παιδί μας, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι το βοηθάμε κιόλας. Οι Σχολές Γονέων έχουν στόχο να βάλει η κάθε οικογένεια ένα πλαίσιο λειτουργίας και να μπαίνουν όρια στα παιδιά. Επίσης, να μάθουν οι γονείς τρόπους επικοινωνίας με τα παιδιά τους. Η επικοινωνία σήμερα είναι πολύ περίπλοκη και αυτό που ήξεραν οι γονείς από τους γονείς τους δεν φτάνει. Είναι πολύ σημαντικό να μάθουν οι γονείς να επικοινωνούν. Τότε θα γίνουν πιο αποτελεσματικοί. • Το δεύτερο βήμα είναι η εκπαίδευση των καθηγητών. Δηλαδή να υπάρξει εκπαίδευση των καθηγητών πάνω στις συμπεριφορές υψηλού κινδύνου, όχι μόνο για τις χρήσεις αλλά και για την παραβατικότητα και άλλες συμπεριφορές που μπορεί να οδηγήσουν τους νέους στο περιθώριο. Αν εκπαιδευτούν θα μπορούν να ζητούν την ανάλογη βοήθεια χωρίς πανικό από τους αντίστοιχους φορείς των Χανίων. Το ΚΕΘΕΑ είναι ανοιχτό σε κάθε σχολική μονάδα για την υλοποίηση τέτοιων σχεδίων και πλαισίων δράσης. ΑΝΕΝΕΡΓΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ «Για να δούμε το πρόβλημα σε όλη του την έκταση πρέπει να μελετήσουμε κάποιες μεγάλες αλλαγές στη δομή της οικογένειας. Κάποτε η οικογένεια ήταν χώρος δράσης. Σήμερα είναι χώρος μη δράσης. Οι γονείς δουλεύουν και οι δύο, λείπουν όλη μέρα από το σπίτι, μένουν λίγες ώρες με τα παιδιά και η ανατροφή τους δεν είναι προτεραιότητα όπως η παραδοσιακή οικογένεια που τα παιδιά είχαν τη στήριξη των γονιών, αλλά υπήρχε και η ευρεία οικογένεια η γιαγιά και ο παππούς. Σήμερα τα παιδιά μεγαλώνουν σε ένα κενό συναισθηματικό παρ’ότι η χορήγηση υλικών αγαθών είναι πολύ μεγαλύτερη εν συγκρίσει με το παρελθόν. Τα παιδιά όμως έχουν ένα κενό νοήματος όπως και πολλοί ενήλικοι. Και οι μεν μεγαλύτεροι προσπαθούν να τα λύσουν με καταναλωτικά αγαθά οι μικρότεροι που είναι πιο “εύθραυστοι” και με ανολοκλήρωτη προσωπικότητα είναι πιο εύκολο να πάνε στις ουσίες», εξηγεί ο Γιώργος Κοκκινάκος. Για τον ψυχίατρο η συναισθηματική κάλυψη των παιδιών πρέπει να αποτελεί τον βασικό στόχο μίας οικογένειας. «Αυτό που θα έλεγα σε μια οικογένεια είναι πρώτα τα παιδιά. Αυτή είναι η ουσία. Από την άλλη στα σχολεία οι καθηγητές πρέπει να βλέπουν και να δρουν πριν το παιδί φτάσει στη χρήση. Ποιό παιδί είναι ευάλωτο, ποιό έχει κενά στη συμπεριφορά του. Να συζητούν με τους γονείς και να συνεργάζονται μαζί τους. Μιλάμε δηλαδή για μία αναδόμηση της σχολικής κοινότητας και όχι όπως είναι σήμερα, ώστε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να συντονίσουν τις ενέργειές τους για να αποκτήσει και το σχολείο ένα πλαίσιο που να παράγει κάποιο νόημα για το παιδί». ΣΧΟΛΙΚΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ Το ζήτημα της θωράκισης των σχολικών κοινοτήτων απέναντι στο φαινόμενο των ναρκωτικών επισημαίνει ο κ. Γιώργος Τσαουσάκος από το ΕΣΥΝ Χανιων. Σύμφωνα με τον ίδιο το ζήτημα της εξάρτησης σε ουσίες υπάρχει σε όλες τις σχολικές μονάδες, αλλού λιγότερο αλλού περισσότερο. «Από τότε που καταργήθηκε ο θεσμός των φυλάκων είχαμε απανωτά προβλήματα στις σχολικές μονάδες με την ελεύθερη πρόσβαση των εξωσχολικών που παρεμβαίνουν στους μαθητές και στις μαθήτριες προτείνοντας διάφορες ουσίες όπως ναρκωτικά και αναβολικά. Από τη μεριά μας εκτός από τους σχολικούς φύλακες θεωρούμε απαραίτητο να υπάρχουν διαδικασίες ψυχολογικής στήριξης και κοινωνικά μαθήματα που να δίνουν στα παιδιά και στους νέους την προοπτικής της κοινωνικής ζωής, της προόδου μέσα απ’ το βλέμμα στην αισιόδοξη πλευρά της ζωής. Δεν είναι μόνο η γνώση, αλλά και η κοινωνική μόρφωση που στο σχολείο σήμερα είναι εξαφανισμένη. Η ένταξη κοινωνικών λειτουργών, ψυχολόγων στις σχολικές μονάδες είναι απαραίτητη» επισημαίνει. Read more: http://www.haniotika-nea.gr/klidi-ikogenia/#ixzz3EusfKVGl Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook