ΕΠΙΤΟΠΙΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ “Ξέφραγο αμπέλι” τα Θοδωρού (video) » “Απόβαση” στο νησί του αιγάγρου με τους “Φίλους του Βυθού” - Αμεση ανάγκη για μόνιμη φύλαξη της νησίδας 14 Ιανουαρίου 2015 9:30 πμ (ενημερώθηκε: 14 Ιαν 11:15 πμ) - Σχολιάστε Προστατευμένος χώρος ή “ξέφραγο αμπέλι”, έργα για την επισκεψιμότητα του νησιού, για το θεαθήναι ή για άλλους λόγους πιο… ύποπτους; Ολα αυτά τα ερωτήματα στριφογύριζαν στο μυαλό μας καθώς μπαίναμε στο φουσκωτό σκάφος των “Φίλων του Βυθού” με σκοπό να πατήσουμε στο νησί των Θοδωρού. Περιβαλλοντικά ευαίσθητος ο Σύλλογος εξέφρασε εξ αρχής την αντίθεσή του στο να γίνει επισκέψιμο το νησί – εκτροφείο των κρητικών αιγάγρων και πήρε την πρωτοβουλία να εξετάσει τι ακριβώς γίνεται σε αυτό από κοντά. Μαζί με τα μέλη Χάρη Καραβαράκη, Μανώλη Μπουζάκη, Φράγκο Παπανικολάκη και Νίκο Μπολανάκη επιχειρούμε μία επίσκεψη στο νησί, στο οποίο απαγορεύεται ακόμα και η προσέγγιση σε απόσταση κάτω των 100 μέτρων! Ξεκινώντας οι γνώμες διίστανται. Κάποιος πιστεύει πως θα γίνουμε αντιληπτοί και θα ενημερωθεί το Λιμενικό που θα μας… μαζέψει καθώς δεν έχουμε πάρει και ιδιαίτερα μέτρα απόκρυψης, άλλος εκτιμά ότι κανείς δεν θα μας «πάρουν χαμπάρι» αφού είναι κοινό μυστικό ότι το νησί τον χειμώνα δεν φυλάσσεται. ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΙΓΑΓΡΟ Η διαδρομή μέχρι το νησί απ’ το λιμάνι στα “Βραχάκια” μας ταλαιπωρεί λίγο, καθώς τα 5 Μποφόρ μας “χτυπάνε” από μπροστά. Φτάνοντας όμως δίπλα στο νησί… αποζημιωνόμαστε με το παραπάνω. Αρχικά η θέα του καταπράσινου περιβάλλοντος στη συνέχεια όμως… η έκπληξη. Ενας αρσενικός κρητικός αίγαγρος με τα κέρατά του να ξεχωρίζουν από μακριά βρίσκεται αρκετά κοντά στη θάλασσα. Ενα από τα 102 αγρίμια που ζούν στο νησί. Για ένα δεκάλεπτο τον παρατηρούμε από θαλάσσης και προσπαθούμε να τον φωτογραφίσουμε. Γρήγορα όμως χάνεται πίσω από τα βράχια και τους θάμνους. «Το αγρίμι είναι η πρεπιά της Κρήτης πρέπει να του επιτρέψουμε να ζήσει ελεύθερο και ήσυχο σε αυτό το περιβάλλον» λέει ο Χάρης Καραβαράκης πρόεδρος του Συλλόγου. ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΝΗΣΙ Πατώντας το πόδι στο νησί αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν υπάρχει ανθρώπινη παρουσία. Η πόρτα της περίφραξης στο λιμανάκι είναι δεμένη με ένα σκοινάκι, που πολύ εύκολα αφαιρείται. Ούτε λουκέτο, ούτε κάποια μέτρα προφύλαξης πέρα από την πινακίδα που γράφει “απαγορεύεται η προσέγγιση και η αποβίβαση στο νησί χωρίς άδεια”. Το σπίτι του φύλακα κλειστό και κλειδαμπαρωμένο. Στο μονοπάτι που αρχίζει από το λιμανάκι προς το εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων, οικοδομικά υλικά σε διάφορα σημεία απομεινάρια των έργων του Δήμου. Ανεβαίνουμε προσεκτικά το μονοπάτι με κατεύθυνση την εκκλησία των Αγίων Θεοδόρων. ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΥ Ενα σωρός από αλουμίνια κεντρίζει την προσοχή του Χάρη Καραβαράκη. Πάνω σε αυτό αναγνωρίζει τμήματα αεροπλάνου. «Αυτό είναι κομμάτι απ’ το πλάγιο μέρος και αυτό από το φτερό. «Είναι από τα μεταγωγικά που χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί στη Μάχη της Κρήτης», μας λέει κρατώντας στα χέρια του ένα τμήμα του. Και έχει δίκιο. Συνεχίζουμε την πορεία απολαμβάνοντας το τοπίο και προσέχοντας μην πατήσουμε τα λουλούδια και τα φυτά. Διαπιστώνουμε ότι η υπάρχουσα βλάστηση έχει ενισχυθεί με κάποια δέντρα που φυτεύτηκαν όπως χαρουπιές και τα οποία προστατεύονται με σύρμα και ποτίζονται με ένα δίκτυο από λάστιχα. Το νερό κατεβαίνει από μία δεξαμενή που κατασκευάστηκε πριν από μία πενταετία περίπου προκειμένου να “ποτίζονται” τα αγρίμια, αφού νερό στο νησί δεν υπάρχει. Περνάμε την εκκλησία και σταματάμε να ξεκουραστούμε λίγο. Ανάμεσα στους θάμνους ο Φράγκος βλέπει ένα πλαστικό ποτήρι του καφέ. Το μαζεύει, γιατί δεν έχει θέση εδώ. «Αν επιτραπεί η επισκεψιμότητα πώς θα γίνει αυτό το μέρος; Δεν θα γεμίσει από τα σημάδια αυτά της “αξιοποίησης” άραγε;» διερωτάται. Ανάλογα είναι τα ερωτήματα όλων μας για τη σκοπιμότητα των παρεμβάσεων του Δήμου Χανίων. ΕΥΑΛΩΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ «Από τότε που ανακοινώθηκε ότι θα γίνουν τα έργα στα Θοδωρού, εμείς ως Σύλλογος δηλώσαμε αντίθετοι σε κάθε είδους τέτοια αξιοποίηση. Θεωρούμε ότι το νησί πρέπει να μείνει ως έχει, ο κρητικός αίγαγρος και η άγρια ζωή να προστατευτούν και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δεχθούμε και να επιτρέψουμε καμία παρέμβαση», μας εξηγεί ο κ. Καραβαράκης, συμπληρώνοντας πως γι’ αυτό τον σκοπό έγινε και η επίσκεψή μας. «Θέλουμε να δείξουμε πόσο ευάλωτη είναι η άγρια ζωή στο νησί. Υλοποιώντας ένα εικονικό σενάριο ότι θα μπορούσαμε π.χ. να είμαστε λαθροθήρες, βρεθήκαμε 5 άτομα με ένα φουσκωτό σκάφος, μέρα μεσημέρι δίπλα στο νησί, στη συνέχεια κατεβήκαμε από μια περίφραξη ανεπαρκής, αφού ένα σκοινάκι έκλεινε στην ουσία μία πόρτα, για μία ώρα περπατήσαμε στο νησί, είδαμε τους κρητικούς αίγαγρους και δεν μας ενόχλησε κανείς. Αυτό μας βάζει σε σοβαρούς προβληματισμούς και ανησυχίες για το τι θα συνέβαινε αν δεν είχαμε καλούς σκοπούς! «Το νησί δεν πρέπει να γίνει επισκέψιμο σε καμία περίπτωση!» ξεκαθαρίζει ο πρόεδρος του Συλλόγου. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Φράγκος. «Είδαμε ένα αγρίμι κοντά μας. Το καμαρώσαμε για αρκετή ώρα. Θα μπορούσαμε να το πυροβολήσουμε, αν ήμασταν λαθροθήρες. Προσωπικά ανέβηκα για πρώτη φορά στα Θοδωρού, είναι ένα νησί απίστευτης ομορφιάς και είναι ένα από τα τελευταία απάτητα μέρη που έχουμε στην Κρήτη. Αξίζει να το διατηρήσουμε ως έχει», καταλήγει. Ολοκληρώνουμε την επίσκεψή μας και αποχωρούμε όπως φύγαμε. Εύκολα, άνετα, χωρίς την παραμικρή ενόχληση. Απέναντι η Αγιά Μαρίνα λούζεται από τις τελευταίες ακτίνες του ήλιου, καθώς τα σύννεφα της βροχής που μαζεύονται προμηνύουν τι θα επακολουθήσει. ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ: ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΟ ΜΕΝ… «Το νησί των Θοδωρού από τη δεκαετία του ’50 μετατράπηκε σε εκτροφείο κρητικών αιγάγρων με σκοπό να διατηρηθεί το γενετικό υλικό, σε περίπτωση που συμβεί κάτι στον πληθυσμό του στο φαράγγι της Σαμαριάς», μας αναφέρει η δασάρχης Πολύμνια Σκλαβάκη, από την οποία ζητάμε να ενημερωθούμε τι μέτρα προφύλαξης παίρνονται για τη νησίδα. Οπως μαθαίνουμε πριν μερικά χρόνια υπήρχε μόνιμος φύλακας, που είτε ήταν πάνω στο νησί είτε από την απέναντι πλευρά είχε μία εικόνα του νησιού. Με το να βγει όμως σε σύνταξη δεν υπήρξε μόνιμος αντικαταστάτης για τους χειμερινούς μήνες ειδικά καθώς δασοφύλακες της Υπηρεσίας βρίσκονται στο νησί το καλοκαίρι όχι όμως όλο τον χρόνο. Αυτό εκτιμά η κα Σκλαβάκη ότι μπορεί να αλλάξει. «Πήγατε στα Θοδωρού με 5 Μποφόρ γιατί είχατε καλύτερο σκάφος απ’ το δικό μας. Οταν οι καιρικές συνθήκες δεν είναι καλές έχουμε προβλήματα, γιατί το σκάφος που έχουμε είναι μια μικρή φορτηγίδα που δεν μπορεί να πλεύσει ούτε σε 4 Μποφόρ καλά – καλά. Ομως είμαστε στην ευχάριστη θέση να πιστεύουμε ότι σύντομα θα αποκτήσουμε ένα μεγαλύτερο σκάφος, ώστε η παρουσία μας να είναι διαρκής. Με το νέο σκάφος θα μπορούμε και μόνοι μας, χωρίς τη συνδρομή του Λιμενικού, να προσεγγίζουμε το νησί μέρα – νύχτα ακόμα και με έντονα καιρικά φαινόμενα. Παράλληλα, υπάρχουν προβλήματα για την 24ωρη παρουσία μας στον χώρο λόγω της έλλειψης προσωπικού. Η στόχευσή μας είναι να υπάρξει 24ωρη παρουσία και καλύτερα μέσα για την προσέγγιση του χώρου», αναφέρει. Η ίδια παραδέχεται ότι η φύλαξη -ειδικά τους χειμερινούς μήνες- δεν είναι αυτή που θα ήθελε η Υπηρεσία. «Φύλακας υπάρχει πάντα από την Ανοιξη μέχρι τέλος Φθινοπώρου σε βάρδιες από το προσωπικό μας. Αυτή είναι και η περίοδος της μεγαλύτερης κινητικότητας πολιτών προς το νησί ή την ευρύτερη περιοχή του νησιού. Εμβόλιμα όμως και σε διάφορες μέρες και στιγμές υπάρχει παρουσία και σε συνεργασία με το Λιμενικό υπάρχει συνεννόηση, ώστε να συνδράμει αν χρειάζεται κάτι τέτοιο προς αποτροπή της λαθροθηρίας», λέει η δασάρχης. Μέχρι στιγμής δεν έχει πιαστεί κανείς για λαθροθηρία στα Θοδωρού. Υπάρχει μόνο μεγάλη φημολογία και συζήτηση για διάφορα συμβάντα λαθροθήρων που προσεγγίζουν το νησί από τη βορεινή πλευρά και επιχειρούν να χτυπήσουν τα αγρίμια με ψαροντούφεκο έτσι ώστε να μην ακουστεί ήχος πυροβόλου όπλου. «Αυτές τις φήμες τις ξέρουμε και εμείς. Ομως δεν έχουν υπάρξει καταγγελίες με συγκεκριμένα στοιχεία. Κάθε καταγγελία αξιολογείται και γίνονται προσπάθειες, χωρίς όμως να έχει επιτευχθεί κάποια σύλληψη. Κυρίως οι ενέργειές μας είναι στο στάδιο της αποτροπής. Εμείς μπορούμε να δράσουμε άμεσα μόλις μας ενημερώσουν π.χ. φύγαμε από γάμο -κόρης συναδέλφου- όταν μας πληροφόρησαν ότι στο νησί κυνηγάνε. Πήγε ομάδα στο νησί νύχτα, ανέβηκαν, έψαξαν αλλά δεν βρήκαν τίποτα. Το νησί είναι σε μέρος που φαίνεται και είναι πιθανό κάποιοι να παρακολουθούν και τις δικές μας κινήσεις. Επειδή είναι ένας χώρος στον οποίο υπάρχει ορατότητα θέλω να πιστεύω ότι δεν υπάρχει λαθροθηρία ή αν υπάρχει είναι σε μικρό βαθμό» τονίζει η κα Σκλαβάκη. Αναγκαία η φύλαξη Κατανοητά τα προβλήματα και οι αδυναμίες των υπηρεσιών ειδικά σήμερα, ωστόσο αυτό δεν θα πρέπει να μας βγάζει εκτός στόχους. Αυτός ο στόχος πρέπει να είναι η απόλυτη προστασία του νησιού, της χλωρίδας και της πανίδας του από τους κάθε επίδοξους επισκέπτες ειδικά όταν αυτοί δεν έχουν και τόσο… ευγενή κίνητρα. Αν ούτε αυτό δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει η επίσημη Πολιτεία, οι Φορείς και οι Υπηρεσίες της τότε θα πρέπει να ανησυχούμε πολύ σοβαρά. «Στοχευμένη επισκεψιμότητα» Το θέμα της επισκεψιμότητας του νησιού μπαίνει ως θέμα συζήτησης με την κα Π. Σκλαβάκη δασάρχη και τον κ. Γιάννη Ρεκατσίνα δασολόγο. • Τα έργα που έγιναν από τον Δήμο Χανίων πως τα είδατε ως Υπηρεσία; Γ.Ρ.: Δεν έγινε κάτι καινούργιο. Ενα μονοπάτι -που υπήρχε- συντηρήθηκε, ώστε αυτοί που πήγαιναν στα Θοδωρού να διευκολυνθούν. Μία τουαλέτα για τους φύλακες, αν κάποια στιγμή καταφέρουμε να λειτουργήσουμε το φυλάκιο, και μπήκαν και παγκάκια. Δεν έγινε κάποιο έργο που να παρεμβαίνει στον βιότοπο. • Ο χώρος που έχουν γίνει τα τσιμεντένια παγκάκια σε τι εξυπηρετεί; Γ.Ρ.: Δεν είναι τωρινό έργο, ήταν το παλιό φυλάκιο το δικό μας που το πήρε ο αέρας. Βάλαμε κάποια καθιστικά, ώστε εκεί να μπουν κάποιες φωτογραφίες, ενημερωτικά φυλλάδια, να εκτεθούν τα απομεινάρια ενός γερμανικού αεροπλάνου, τμήματα του οποίου έχουν βρεθεί στο νησί. • Ολα αυτά θα γίνουν για τη μία φορά τον χρόνο, των Αγίων Θεοδόρων, που γιορτάζει το νησί; Γ.Ρ.: Δεν έχουμε κάτι άλλο στο μυαλό μας. Αλλά αν γίνει επισκέψιμο δύο και τρεις φορές τον χρόνο δεν υπάρχει πρόβλημα. Η δική μου η άποψη είναι ότι η επισκεψιμότητα θα πρέπει να είναι συνεχής, όχι όμως και ανεξέλεγκτη. Συγκεκριμένος αριθμός ανθρώπων, κατανεμημένος σε όλη την ημέρα και ελεγχόμενος. Το να είναι 10 άτομα πάνω στο νησί μία ώρα τη μέρα δεν θα προκαλέσει προβλήματα. Τι θα κερδίσουμε; Θα κερδίσουμε πως θα δημιουργηθούν οι συνθήκες, ώστε να είναι κάποιος μόνιμα πάνω στο νησί για αυτούς τους ανθρώπους. Π.Σ.: Το αγρίμι δεν ζει στον χώρο από το φυλάκιο μέχρι την εκκλησία που θα επιτρέπεται η κίνηση των επισκεπτών. Το αγρίμι ζει πίσω στα γκρεμνά και λίγο πλησιάζουν τον χώρο από την εκκλησία και μετά. Προσωπικά πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει μια στοχευμένη και ελεγχόμενη επισκεψιμότητα. π.χ. τα σχολεία. Αυτό το νησί είναι ένας πλούτος, στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, γιατί να μην έρθει μια ομάδα 15 παιδιών με τους συνοδούς τους; Γ.Ρ.: Αυτού του επιπέδου η επισκεψιμότητα δε θα δημιουργήσει κανένα πρόβλημα. Το να είναι τελείως παρθένο ένα σημείο και να μην μπούμε ούτε στη διαχείρισή του τι σημαίνει. Αν πέσει δηλαδή μία επιδημία στα αγρίμια των Θοδωρού δεν θα πρέπει να παρέμβουμε ως άνθρωποι, ώστε να μην πεθάνουν τα ζώα. Οταν εννοούμε παρθένο έδαφος δεν πρέπει να βγάζουμε απέξω τον παράγοντα άνθρωπο που είναι και αυτός στοιχείο του περιβάλλοντος. • Ομως ξέρετε καλά ότι ζούμε στην Ελλάδα και η μικρή επισκεψιμότητα θα δημιουργήσει ανάγκες. Θα πουν πχ. να γίνει και ένα αναψυκτήριο για ένα νερό και μια πορτοκαλάδα, το αναψυκτήριο θα γίνει ταβέρνα κ.ο.κ. όπως γίνεται συνήθως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις… Γ.Ρ.: Οχι σε αυτά είμαστε αντίθετοι, αυτό το ζούμε στην Ελλάδα και πρέπει να το αλλάξουμε. Η πανελλήνια φιλοζωική Ομοσπονδία Φίλοι και συναγωνιστές των Φορέων “Φίλοι του Βυθού” και Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία θαύμασαν από κοντά την απαράμιλλη ομορφιά του μικρού νησιού Θοδωρού. Ετσι και εξ όσων μπορέσαμε να δούμε έχουν ξεκινήσει τα έργα “ανάπλασης” του νησιού, έργα χωρίς κανένα απολύτως νόημα πλην του να πεταχτούν κάποιες χιλιάδες ευρώ. Αλλά κυρίως ανησυχήσαμε, γιατί το νησί, η χλωρίδα και η πανίδα του είναι κυριολεκτικά στο έλεος του καθενός, αφού είναι παντελώς αφύλακτο. Από την αρχή που τέθηκε επί τάπητος το ζήτημα της ανάπλασης του νησιού σαν Ομοσπονδία αναδείξαμε τους κινδύνους που κρύβει αυτή η “αξιοποίηση”. Σε μία χώρα που από το ’50 και μετά τσιμεντοποιούνται και ξεπουλιούνται περιοχές απίστευτου φυσικού κάλλους έχουμε ως πολίτες και ως Φορείς την μέγιστη ηθική υποχρέωση να υπερασπιστούμε τη μοναδικότητα αυτή της ελληνικής φύσης. Εχουμε συνειδησιακό καθήκον να ευαισθητοποιηθούμε στο διακύβευμα της διαφύλαξης της εναπομείνασας χλωρίδας και πανίδας καθώς και των περιοχών της αμιγούς ελληνικής φύσης. Τα Θοδωρού, ως μια από τις λίγες οάσεις της πανέμορφης φυσικής μας κληρονομιάς, πρέπει να παραμείνουν ως έχουν. Αλώβητα από τις καταστροφικές ανθρώπινες παρεμβάσεις. Δεν χρειάζεται να πατήσει ανθρώπινο πόδι, ως τουριστικό αποτύπωμα αρκεί πια η άναρχη και χωρίς καμία αισθητική συνεκτικότητα τσιμεντοποίηση του βόρειου άξονα του Νομού μας. Οι δύο Φορείς καταθέτουν άμεσα αίτημα συνάντησης με τον Δήμαρχο Χανίων κ. Βάμβουκα, ώστε να τεθούν οι παράμετροι της αγωνίας μας για το νησί. Αναστασία Βυσσίνου Μπομπολάκη πρόεδρος της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας. Read more: http://www.haniotika-nea.gr/ampeli-ta-thodorou-video/#ixzz3OpDEGRZX Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook