ΓΙΑ ΔΙΑΣΩΣΗ - ΕΚΧΙΟΝΙΣΜΟ - ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ Καίρια επέμβαση σε ακραίες συνθήκες Γράφει: Ελένη Φουντουλάκη-Γιώργος Κώνστας-Μανώλης Μαρκαντωνάκης - 17 Ιανουαρίου 2015 10:53 πμ - Σχολιάστε Παραμονή πρωτοχρονιάς μέσα στα νερά προσπαθώντας να σώσεις συνανθρώπους σου. Δέκα ώρες πάνω στο εκχιονιστικό ανοίγοντας δρόμο μέσα στο χιόνι ή πάνω σε στύλους της ΔΕΗ προσπαθώντας να επανασυνδέσεις το ρεύμα σε ένα χωριό, μια γειτονιά, ένα σπίτι. Καταστάσεις ακραίες από αυτές που λίγοι άνθρωποι βιώνουν αλλά για τους συνομιλητές μας αποτελούν ρουτίνα. Βρήκαμε και μιλήσαμε με επαγγελματίες αλλά και εθελοντές που έζησαν έντονες στιγμές πρόσφατα στα δύσκολα καιρικά φαινόμενα που ταλαιπώρησαν τα Χανιά και όχι μόνο. Οι περιγραφές τους -αν μη τι άλλο- είναι συγκλονιστικές. DSC_0021ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗΣ (ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ) «Διάσωση 21 ανθρώπων παραμονή πρωτοχρονιάς» «Πάνω από 20 χρόνια στην υπηρεσία τέτοιας έντασης πλημμύρες όπως την παραμονή της πρωτοχρονιάς του 2015 δεν έχω ξαναδεί» είναι τα λόγια του Γιώργου Μανιουδάκη της Π.Υ. Χανίων. Ο κ. Μανιουδάκης ήταν από τους άντρες της δεύτερης βάρδιας που κλήθηκε εσπευσμένα την παραμονή της πρωτοχρονιάς να ενισχύσει τις υπάρχουσες δυνάμεις καθώς αναμένονταν έντονα καιρικά φαινόμενα. Ετσι αντί για το σπίτι και την οικογένεια του, βρέθηκε με το συνάδελφό του Γιάννη Δοκιμάκη στην Εθνική οδό και στα Λιβάδια όπου διέσωσαν μέσα από τα πλημμυρισμένα και περικυκλωμένα από νερό αυτοκίνητά τους, 21 άτομα! «Είχε διατάξει μερική επιφυλακή ο διοικητής μας και δύο βάρδιες ήταν έτοιμες να δράσουν. Λάβαμε εντολή στις 12 παρά 20, λίγα λεπτά πριν αλλάξει ο χρόνος για να επέμβουμε στην Εθνική οδό μεταξύ του κόμβου του Βαμβακόπουλου και των Μουρνιών για ένα αυτοκίνητο που ήταν εγκλωβισμένο μέσα στα νερά. Μέχρι να φτάσουμε εκεί τα εγκλωβισμένα αυτοκίνητα ήταν 10! Εδωσα κατευθείαν σήμα στο κέντρο να ειδοποιηθεί η τροχαία να κλείσει την εθνική πριν το σημείο αυτό. Προχωρήσαμε μέσα στα νερά προσπαθώντας να φτάσουμε τα αυτοκίνητα. Οι συνθήκες ήταν απίστευτες. Το νερό περνούσε τη διαχωριστική νησίδα της εθνικής, ήταν πάνω από ένα μέτρο. Προχωρώντας προς το σημείο που ήταν τα αυτοκίνητα βλέπαμε χέρια να βγαίνουν από τα παράθυρα και να μας καλούν σε βοήθεια. Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να βγουν, ενώ η ροή του νερού ήταν πολύ έντονη» θυμάται ο κ. Μανιουδάκης. Χωρίς να χάσει χρόνο το συνεργείο των πυροσβεστών επενέβη άμεσα απομακρύνοντας μια ηλικιωμένη γυναίκα με κινητικά προβλήματα. «Η γιαγιά ήταν μαζί με τον γιο της στο αυτοκίνητο. Σκεφθήκαμε -όπως κάναμε και με τους άλλους πολίτες- να την βγάλουμε από το παράθυρο. Ομως το αυτοκίνητό της ήταν πλημμυρισμένο και το νερό τής έφτανε στον λαιμό. Αμέσως χωρίς σκέψη βουτήξαμε και τη βγάλαμε. Ηταν βαριά, είχαν πάρει νερό τα ρούχα της και είχε βαρύνει ακόμα πιο πολύ και ήταν για πολλή ώρα σε αυτή την κατάσταση και ήταν παγωμένη. Τη βάλαμε στο αυτοκίνητο και την πήγαμε “γραμμή” στο Νοσοκομείο» αφηγείται ο πυροσβέστης. Ακολούθησε η απομάκρυνση οικογενειών ολόκληρων από το συγκεκριμένο σημείο. «Βάζαμε τον κόσμο στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου μας που θύμιζε περισσότερο… λεωφορείο» θυμάται ο κ. Μανιουδάκης. ΔΙΑΚΟΜΙΔΗ ΕΓΓΥΟΥ Ακολούθησε νέα κλήση αυτή τη φορά για τα Λιβάδια. Εκεί είχαν μείνει αυτοκίνητα, είχε πλημμυρίσει ένα κατάστημα και μια έγγυος γυναίκα που την είχαν πιάσει οι πόνοι, δεν μπορούσε να πάει στην κλινική γιατί όλοι οι δρόμοι ήταν πλημμυρισμένοι! «Πήγαμε λοιπόν την πήραμε με τη βαλίτσα και τον άντρα της και την πήγαμε στο μαιευτήριο. Χαριτολογώντας, επειδή οι άνθρωποι ήταν φοβισμένοι τους έλεγα διάφορα πράγματα για να χαλαρώσουν. Ελεγα στη γυναίκα «μη φοβάσαι θα πας στην ώρα σου μόνο μην μου γεννήσεις μέσα στο αυτοκίνητο και το λερώσουμε γιατί είναι καινούργιο 10 ημερών» λέει ο συνομιλητής μας. Τελικά η γυναίκα γέννησε στο μαιευτήριο δύο ώρες μετά. Τι είναι όμως αυτό που “κρατάει” τους πυροσβέστες σε τέτοιες στιγμές; «Η ψυχραιμία. Αυτό είναι το καλύτερο προσόν, όπως και οι γρήγορες αποφάσεις. Οση εκπαίδευση και αν έχεις, αν δεν έχεις ψυχραιμία το έχασες το παιχνίδι». Οσο για το αν κάποια στιγμή σήκωσε τα χέρια ψηλά εξαιτίας της δυσκολίας ενός συμβάντος ο κ. Μανιουδάκης τονίζει πως κάτι τέτοιο αποκλείεται να συμβεί. «Οταν κληθεί η υπηρεσία μας σε μια αποστολή, βρέξει-χιονίσει, πάση θυσία, πρέπει να την υλοποιήσει. Δεν μπορεί να πει φεύγουμε αν δεν έχουν γίνει όλα όπως πρέπει». Στα χρόνια που εργάζεται ο κ. Μανιουδάκης έχει ακούσει πολλά. Θετικά τα περισσότερα. Υπάρχουν όμως και τα παράπονα από τον κόσμο. «Είναι λιγοστά. Πρέπει να καταλάβει και αυτός ότι δεν μπορεί να είμαστε παντού. Ομως οι περισσότεροι πολίτες είναι πολύ θετικοί απέναντί μας. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα αν σκεφτείτε ότι πολλές ζημιές στα αυτοκίνητα, στον εξοπλισμό, τα καλύπτουμε από την τσέπη μας. Προχθές έδωσα 40 ευρώ για να αντικαταστήσω ένα καθρέπτη σε όχημα. Πώς θα τα πάρω πίσω; Θα μου δώσει ο διοικητής, ένας συνάδελφος… Εχουμε και ένα κοινό ταμείο οι οδηγοί και βάζουμε 1 ευρώ το μήνα για να κάνουμε αυτές τις επισκευές γιατί κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν άμεσα. Δεν μπορεί για 40 ευρώ να βγει εκτός δράσης ένα αυτοκίνητο για 2-3 μήνες μέχρι να αντικατασταθεί ο καθρέπτης, καθώς τόσο παίρνει να εγκριθεί το σχετικό ποσό» δηλώνει ο έμπειρος πυροσβέστης. TAMPAKAKHSΣΠΥΡΟΣ ΤΑΜΠΑΚΑΚΗΣ (ΤΕΧΝΙΤΗΣ ΔΕΔΔΗΕ) «Σε ακραίες συνθήκες το ατύχημα παραμονεύει» «Το να δουλεύεις έξω στον δρόμο, να χρειάζεται να ανέβεις στους στύλους για να επιδιορθώσεις τις ζημιές δεν είναι και η πιο εύκολη δουλειά στον κόσμο» είναι τα λόγια του Σπύρου Ταμπακάκη. Τον συναντάμε στο συνεργείο του ΔΕΔΔΗΕ (πρωην ΔΕΗ) στην περιοχή του Ακρωτηρίου λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι. Από το πρωί είναι στον δρόμο για την επιδιόρθωση των ζημιών της κακοκαιρίας. «Δεν θα γυρίσουμε πίσω πριν από τις 10 το βράδυ. Έτσι γίνεται όλες αυτές τις ημέρες. Οι ζημιές στην ηλεκτροδότηση είναι πρωτοφανείς» συμπληρώνει ο συνάδελφός του Κώστας Φωκάς. «Είμαι 30 χρόνια στη ΔΕΗ, έχουμε πολλές φορές δύσκολες συνθήκες, αλλά τόσες πολλές βλάβες πρώτη φορά αντιμετωπίζουμε» μας λέει ο κ. Ταμπακάκης. TAMPAKAKHSKAIFWKASΧειρότερος αντίπαλος των τεχνικών οι κεραυνοί αλλά και το ίδιο το ρεύμα με το οποίο εργάζονται. «Έχουν χαθεί πολλοί συνάδελφοι όλα αυτά χρόνια σε ατυχήματα. Το επάγγελμα είναι επικίνδυνο ειδικά όταν δουλεύεις κάτω από ακραίες συνθήκες. Τότε το ατύχημα παραμονεύει» εξηγεί ο συνομιλητής μας. Ο κόσμος αναγνωρίζει την προσπάθεια του εργατοτεχνικού προσωπικού του ΔΕΔΔΗΕ και πριν της ΔΕΗ αναφέρει ο κ. Ταμπακάκης. «Βλέπει ότι κάνουμε ό,τι μπορούμε. Οι άνθρωποι δείχνουν κατανόηση. Για αυτούς βέβαια το ρεύμα στο σπίτι τους είναι το πιο σημαντικό θέμα. Ομως εμείς πρέπει να δούμε πρώτα πώς θα αποκαταστήσουμε το κεντρικό δίκτυο, να δούμε από πού προήλθε η βλάβη και στη συνέχεια να πάμε σπίτι με σπίτι» τονίζει. Οσο για τον κ. Φωκά που είναι και πρόεδρος των εργαζομένων στον τεχνικό τομέα του ΔΕΔΔΗΕ υπογραμμίζει πως ο μέσος όρος ηλικίας του τεχνικού προσωπικού της ΔΕΗ είναι πολύ υψηλός. «Ολοι είμαστε άνω των 50, νέο προσωπικό δεν παίρνουν, η τεχνογνωσία χάνεται και οι νέοι που προσλαμβάνονται είναι συμβασιούχοι για μερικούς μήνες. Οταν μάθουν τη δουλειά, πρέπει να φύγουν. Το θετικό είναι ότι διατηρούνται τα υψηλά στάνταρ ασφαλείας καθώς ο ΔΕΔΔΗΕ είναι από τις λίγες επιχειρήσεις που ενδιαφέρεται τόσο πολύ για την ασφάλεια του προσωπικού του» συμπληρώνει. MOYTSAKIS 1ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΟΥΤΣΑΚΗΣ (ΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΕΚΧΙΟΝΙΣΤΙΚΟΥ) «Πρέπει να προσπαθείς αγόγγυστα όταν άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια» «Χρειάζεται προσπάθεια, διότι σε δύσκολα περιστατικά οι άνθρωποι, οι περισσότεροι δημότες σε ορεινές περιοχές, περιμένουν τη βοήθεια του Δήμου» μας λέει ο Δημήτρης Μουτσάκης, ο οποίος εργάζεται ως χειριστής εκχιονιστικού JCB (φορτωτή εκσκαφέα) εδώ και δέκα χρόνια στον Δήμο Πλατανιά. Μετά τις μεγάλες καταστροφές που προκάλεσε πρόσφατα ο χιονιάς στα ορεινά του Δήμου, ακόμη και σήμερα επιχειρεί για τον καθαρισμό των δρόμων και την αποκατάσταση των ζημιών στο οδικό δίκτυο από Λάκκους μέχρι Ομαλό. Τον ρωτάμε για τις συνθήκες του επαγγέλματος, ειδικά όταν έχει κληθεί να επιχειρήσει υπό έντονες καιρικές συνθήκες, πλημμύρες, ή χιόνια κ.λπ.. «Κάθε φορά που θα υπάρξουν καταπτώσεις βράχων κλείνοντας τους δρόμους ή χιόνια στα ορεινά, εμείς επιχειρούμε για την αποκατάσταση της κυκλοφορίας είτε είναι αργία, είτε γιορτή. Για μας αυτό είναι σύνηθες φαινόμενο ειδικά στα ορεινά χωριά του δήμου. Κάθε χειμώνα υπάρχουν περιστατικά αποκλεισμού περιοχών όπου πρέπει να επέμβουμε για να μπορούν να περνάνε οι άνθρωποι, οι συγκοινωνίες κ.λπ.» αναφέρει. ΣΤΑ ΧΙΟΝΙΑ Στον χιονιά των προηγούμενων ημερών μας εξηγεί πως επιχείρησε για αρκετές ημέρες στον δρόμο από Λάκκους μέχρι Ομαλό -όπου βρίσκεται ακόμη και σήμερα- μαζί με άλλα εκχιονιστικά μηχανήματα ενώ το χιόνι έφτανε μέχρι εξήντα πόντους ύψος. «Στα χιόνια το πρόβλημα ήταν για μας στους κτηνοτροφικούς – αγροτικούς δρόμους. Υπάρχει επικινδυνότητα διότι με τις βροχές, εάν δεν προσέξεις, μπορεί να υποχωρήσει τμήμα του δρόμου. Μου έχουν συμβεί τέτοια περιστατικά, δηλαδή να καρφώσει το μηχάνημα και να μην μπορώ να βγω. Είχα πάει με κάποιο ρίσκο όμως ο δρόμος έπρεπε να αποκατασταθεί, το μηχάνημα καρφώθηκε στο έδαφος και δεν μπορούσε να βγει, κι έτσι χρειάστηκε να έρθουν να με τραβήξουν». «Αλλά και στην κακοκαιρία των προηγούμενων μηνών, είχαν εγκλωβιστεί δύο παρέες με αυτοκίνητα στο καταφύγιο Καλλέργη και χρειάστηκε να επέμβω για τη διάνοιξη του δρόμου. Θυμάμαι ότι οι άνθρωποι είχαν εγκλωβιστεί από την Παρασκευή, εγώ πήγα Σάββατο και το απόγευμα της ίδιας ημέρας προσπάθησα και έτσι αποκατέστησα τον δρόμο» μας διηγείται ο κ. Μουτσάκης. Τον ρωτάμε, εάν σε αυτά τα δύσκολα περιστατικά, ανησυχούν οι δικοί του άνθρωποι: «Φυσικά και ανησυχούν αλλά τι να κάνουμε, αυτή είναι η δουλειά μας. Διότι οι άνθρωποι, οι περισσότεροι δημότες σε ορεινές περιοχές περιμένουν τη βοήθεια του Δήμου. Δεν μπορείς να πεις «δεν θα πάω», πρέπει να προσπαθήσεις. Δουλεύουμε εάν χρειαστεί ακόμη και τις γιορτινές ημέρες. Φέτος στις γιορτές -εκτός από την ημέρα των Χριστουγέννων- εγώ επιχειρούσα με το μηχάνημα στα ορεινά του δήμου, και την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και την Πρωτοχρονιά, την επόμενη της Πρωτοχρονιάς και σε όλες τις αργίες» μας απαντά. PAPADPMANPOLALJSΜΑΘΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΜΑΝΩΛΑΚΗΣ (ΛΕΣΧΗ 4×4) «Eτοιμοι σε κάθε στιγμή » Το ιδρυτικό μέλος της Λέσχης 4×4 Χανίων Μαθιός Παπαδομανωλάκης μας διηγήθηκε δύο χαρακτηριστικές ιστορίες απεγκλωβισμού, που τα μέλη της Λέσχης επενέβησαν με επιτυχία. «Στη χιονιά του 2004, καταφέραμε να απεγκλωβίσουμε και να μεταφέρουμε τους περισσότερους μαθητές από το σχολείο Θεοδορωπούλου, στα σπίτια τους. Το χιόνι είχε ξεπεράσει το μισό μέτρο. Η επιχείρηση ξεκίνησε περίπου λίγο πριν το μεσημέρι και ολοκληρώθηκε αργά τη νύκτα. Η κατάσταση για τους μαθητές εξελισσόταν πολύ δύσκολη, αφού στο σχολείο δεν υπήρχε ρεύμα και κατά συνέπεια θέρμανση. Να σημειώσω επίσης ότι καθόλη τη διάρκεια του χιονιά, περίπου 20 τζιπ της Λέσχης μας ήταν στους δρόμους. Καταφέραμε να τραβήξουμε πολλά αυτοκίνητα από το χιόνι, όπως επίσης θυμάμαι ότι μεταφέραμε ένα συμπολίτη μας, ο οποίος είχε αποκλειστεί στο σπίτι του και χρειαζόταν άμεση ιατρική βοήθεια. Ηταν διαβητικός και έπρεπε επειγόντως να κάνει ένεση ινσουλίνης». Ο κ. Παπαδομανωλάκης μας εξιστόρησε και την μεταφορά μαθητών στο Οροπέδιο Ομαλού, που είχαν αποκλειστεί στο καταφύγιο Καλλέργη τον Φλεβάρη του 2008. «Σε μια από τις χειμωνιάτικές μας εξορμήσεις, βρεθήκαμε στον Ομαλό. Η Μετεωρολογική Υπηρεσία είχε εκδώσει έκτακτο ανακοινωθέν για έντονες χιονοπτώσεις. Κάποια στιγμή κτύπησε το τηλέφωνο και ο υπεύθυνος της πολιτικής προστασίας, τότε, ο Χαράλαμπος Κουκιανάκης, μου ανέφερε ότι 30 μαθητές από 6 μέχρι 13 ετών που είχαν πάει εκδρομή με τον Ορειβατικό στο καταφύγιο, είχαν αποκλειστεί από το χιόνι ενώ και τα δύο αυτοκίνητα που τους είχαν μεταφέρει είχαν “κολλήσει” στο χιόνι, δεν μπορούσαν να τους κατεβάσουν στο Οροπέδιο. Αμέσως τρία από τα πιο εξοπλισμένα αυτοκίνητα των μελών μας ξεκινήσαμε προς το καταφύγιο. Μεταφέραμε αρκετά μικρά κυρίως παιδιά στο Οροπέδιο, ενώ τα μεγαλύτερα βαδίζοντας πάνω στο δρόμο που είχαν ανοίξει οι τροχοί των αυτοκινήτων μας μπόρεσαν να κατέβουνε με ασφάλεια και αυτά. Με την ολοκλήρωση της μεταφοράς, επιστρέψαμε πίσω και τραβήξαμε τα δύο αυτοκίνητα του ορειβατικού. Το ανέβα-κατέβα στο καταφύγιο κράτησε μέχρι τις 11 μ.μ.. Ηταν τόσο το χιόνι τη χρονιά εκείνη, που ένας εκδρομέας που είχε βρεθεί εκείνη την μέρα στο καταφύγιο κλείδωσε το αυτοκίνητο του -αφού δεν περίμενε ότι κάποιοι θα βρίσκονταν να το τραβήξουν- και έφυγε. Το αυτοκίνητο τελικά κατάφερε να το πάρει τον μήνα Μάιο, όταν έλιωσαν τα χιόνια». Ο κ. Παπαδομανωλάκης υπογράμμισε ότι «η Λέσχη μας ιδρύθηκε το 2002. Από το 2003 δημιουργήσαμε ομάδα πολιτικής προστασίας, η οποία επεμβαίνει σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, (φωτιές, πλημμύρες κ.ά.) όποτε και όταν χρειαστεί. Υπάρχει άριστη συνεργασία τόσο με την πολιτική προστασία της Π.Ε Χανίων, καθώς επίσης με την Αστυνομία, Πυροσβεστική και γενικά με όλους τους τοπικούς Φορείς». Ο ίδιος σημείωσε ότι «υπάρχει μια συνεχής εκπαίδευση των μελών μας, αφού στις εκδρομές που πραγματοποιούμε, εκτός από το ψυχαγωγικό χαρακτήρα, διοργανώνουμε σε πραγματικό χρόνο, εικονικές διασώσεις και απεγκλωβισμού οχημάτων, από τις πιο απλές μέχρι πολύ σύνθετες και δύσκολες». Read more: http://www.haniotika-nea.gr/keria-epemvasi-se-akrees-sinthikes/#ixzz3PIclspMO Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook