AΠΟ ΒΕΤΕΡΑΝΟΥΣ Επίσκεψη στο γερμανικό καταφύγιο στον Πλατανιά Δημοσιεύθηκε στις: 24-05-2012

Ζωντανό Μουσείο ιστορικής μνήμης και πραγματικής καταγραφής των βασάνων που τράβηξε και ο ελληνικός λαός κατά τη διάρκεια της κατοχής είναι το γερμανικό καταφύγιο στον Πλατανιά, το οποίο χθες επισκέφθηκαν βετεράνοι της Μάχης της Κρήτης. Το καταφύγιο που κατασκευάστηκε κάτω από τον Ναό του Αγίου Δημητρίου, με καταναγκαστικά έργα που επέβαλαν οι ναζί στους κατοίκους της περιοχής, ανακατασκευάστηκε πλήρως πριν από δύο χρόνια από τους Πλατανιανούς που στόχο έχουν την μετατροπή του σε πραγματικό Μουσείο. «Πριν από 2 χρόνια αναλάβαμε την πρωτοβουλία να καθαρίσουμε το καταφύγιο, το ηλεκτροφωτίσαμε, το αναδείξαμε με προσωπική εργασία. Απώτερος σκοπός να γίνει Μουσείο και να λειτουργεί καθημερινά ενημερώνοντας τους επισκέπτες του χωριού μας για το τι έγινε εδώ στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πιστεύουμε ότι θα το πετύχουμε καθώς έχουμε τη στήριξη του Δήμου και του δημάρχου», ανέφερε ο κ. Κυριάκος Λουραντάκης, εκ των κατοίκων που συνέβαλαν στην ανάδειξη του συγκεκριμένου χώρου. Σύμφωνα με τους κατοίκους απαιτείται έγκριση στατικότητας, μια επισκευή στη δυτική έξοδο και ένας μικρός εμπλουτισμός με υλικό από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για να μπορέσει να δεχθεί κόσμο. Ήδη ενδιαφέρον έχουν δείξει αρκετά τουριστικά γραφεία. Από τη μεριά του o δήμαρχος Πλατανιά κ. Γιάννης Μαλανδράκης ερωτηθείς ειδικά για το καταφύγιο υπογράμμισε πως «θα προσπαθήσουμε στο πλαίσιο του δυνατού να γίνει επισκέψιμο. Είμαστε σε επαφή με την τοπική εκκλησία και τους φορείς και πιστεύουμε ότι θα προχωρήσουμε τις κατάλληλες διαδικασίες για να πάρουμε τις αδειοδοτήσεις». Σημειώνεται ότι κοντά στην είσοδο του καταφυγίου βρίσκεται μια ελιά κάτω από την οποία ήταν θαμμένος ένας Γερμανός στρατιώτης από τη Μάχη της Κρήτης. Επειδή σε αυτό το σημείο θα γινόταν η είσοδος του καταφυγίου και προκειμένου να μην βρεθεί ο θαμμένος στρατιώτης, που θα είχε ως αποτέλεσμα βαριά αντίποινα για το χωριό, οι κάτοικοι κατάφεραν να πείσουν τους Γερμανούς η είσοδος να γίνει λίγα μέτρα μακρύτερα ώστε -τάχα- να μην πειραχτεί η ελιά!